تاثیر عصاره‌ی ‌گل‌‌‌‌ ‌سرخ محمدی بر میزان قند ‌خون، انسولین و استرس‌‌ اکسیداتیو در ratهای مدل مبتلا به دیابت

مقدمه: دیابت شیرین، یک اختلال متابولیکی مزمن با نشانه‌ی اصلی افزایش قند ‌خون می‌باشد. تا ‌کنون داروهای بسیاری جهت کنترل بیماری دیابت مورد استفاده قرار‌ گرفته‌اند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر عصاره‌‌ی‌ گل‌ ‌سرخ‌ محمدی بر‌ میزان قند ‌خون و انسولین در ratهای مدل مبتلا به دیابت بود.روش‌ها: در این تحقیق، تعداد 100 سر موش‌صحرایی نر به 10گروه شاهد، مبتلا به دیابت بدون درمان، استرس‌ گاواژ، درمان با انسولین، سه‌ گروه سالم با دریافت دزهای مختلف عصاره، سه گروه مبتلا به دیابت با دریافت دزهای مختلف عصاره (300، 600 و 900 میلی‌گرم/کیلوگرم) تقسیم شدند. خون‌گیری در روزهای 0، 17، 31 و 45 انجام شد و قند ‌خون، انسولین و مالون‌دی‌آلدئید (mda) اندازه‌گیری شد. واکاوی آماری داده‌ها با استفاده از روش anova انجام و p<0.050 معنی‌دار در نظر گرفته شد.یافته‌ها: قبل از شروع مداخلات، تفاوت معنی‌داری در میانگین قند ‌خون و انسولین گروه‌های مورد‌ مطالعه دیده نشد. عصاره‌ی ‌گل ‌سرخ با دز 900 میلی‌گرم/کیلوگرم موجب کاهش معنی‌داری در قند ‌خون (0.007 = p) و افزایش معنی‌دار در سطح انسولین (0.009 = p) rat‌های مبتلا به دیابت در مقایسه با‌ گروه‌ شاهد مبتلا به دیابت گردید. همچنین، این دز از عصاره، موجب کاهش قند ‌خون و افزایش سطح انسولین در rat‌های سالم غیر مبتلا به دیابت نیز گردید.نتیجه‌گیری: استفاده از عصاره‌ی ‌گل‌ سرخ، می‌تواند موجب کاهش قند‌ خون و افزایش سطح انسولین گردید. به ‌نظر می‌رسد این عصاره، بتواند به‌ عنوان یک پتانسیل‌ درمانی مناسب مورد توجه پژوهشگران قرار بگیرد.