مقایسه‌ی تاثیر تزریق زیرجلدی متوکلوپرامید، پتیدین و کتامین بر درد بعد از اعمال جراحی اصلاح فتق اینگوینال تحت بیهوشی عمومی در یک مطالعه‌ی کارآزمایی بالینی

مقدمه: مطالعه‌ی حاضر با هدف بررسی تاثیر تزریق زیرجلدی متوکلوپرامید، پتیدین و کتامین بر درد بعد از اعمال جراحی اصلاح فتق اینگوینال تحت بیهوشی عمومی و مقایسه‌ی آن با گروه شاهد انجام شد.روش‌ها: در این مطالعه‌ی کارآزمایی بالینی، تعداد 104 نفر از بیماران انتخاب و به طور تصادفی به چهار گروه 26 نفری تقسیم شدند. بیماران گروه 1 معادل 0.5 میلی‌گرم/کیلوگرم کتامین، بیماران گروه 2 معادل 0.75 میلی‌گرم/کیلوگرم پتیدین، بیماران گروه 3 معادل 0.10 میلی‌گرم/کیلوگرم متوکلوپرامید و بیماران گروه شاهد، نرمال سالین به صورت زیرجلدی در محل برش جراحی دریافت کردند. بیماران در 24 ساعت اول بعد از ورود به ریکاوری، از نظر شدت درد بر اساس معیار دیداری سنجش درد (visual analog scale یا vas)، متغیرهای همودینامیک، مدت زمان خروج لوله‌ی تراشه و ریکاوری، عوارض دارویی، مجموع مسکن مصرفی اضافی، زمان اولین نیاز به مسکن اضافی و رضایتمندی مورد بررسی قرار گرفتند.یافته‌ها: میانگین vas در بیشتر زمان‌های بعد از ورود به ریکاوری ( p<0.050) و میانگین مجموع مسکن مصرفی اضافی (0.007 = p) در دو گروه کتامین و پتیدین به طور معنی‌داری کمتر از دو گروه متوکلوپرامید و شاهد بود. میزان رضایت از بی‌دردی بعد از عمل در گروه پتیدین به طور معنی‌داری بیشتر از سایر گروه‌ها بود ( p<0.001).نتیجه‌گیری: پتیدین و کتامین، اثر برابری در کاهش شدت درد بعد از عمل دارند، اما رضایتمندی بیماران از پتیدین بیشتر بود. متوکلوپرامید در مقایسه با دو داروی دیگر اثر کمتر و گاهی برابر با دارونما در کنترل درد پس از عمل داشته و همراه با عوارض بیشتری بوده است.