بررسی سطح منیزیم خون بیماران تحت دیالیز صفاقی و عوامل مرتبط با آن

مقدمه: کلیه‌ها، راه اصلی دفع منیزیم از بدن هستند. در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه، شانس بروز اختلال تعادل منیزیم زیاد می‌باشد. مطالعه‌‌ی حاضر، با هدف ارزیابی وضعیت سطح‌ منیزیم خون در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه و شناسایی عوامل موثر بر آن در سال 1397 انجام شد.روش‌ها: مطالعه‌ی ‌مقطعی‌ حاضر، بر روی 210 نفر از بیماران تحت دیالیز‌ صفاقی مراجعه ‌کننده به بیمارستان الزهرا (س) و خورشید اصفهان صورت انجام شد. اطلاعات دموگرافیگ بیماران نظیر سن، جنس، سطح تحصیلات، علت نارسایی، نوع بیماری همراه، طول‌ مدت‌ دیالیز و نوع محلول مصرفی دیالیز ثبت شد. همچنین، سطح سرمی منیزیم، سطح کلسیم، سطح هورمون پاراتیروئید، kt/v کلیوی بیماران (که در آن k کلیرانس اوره‌ی خون، t زمان جلسه‌ی دیالیز و v حجم انتشار اوره در بدن بیمار است) نیز مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته‌ها: میانگین سطح ‌منیزیم بیماران ‌برابر با 0.39 ± 2.39 میلی‌گرم/دسی‌لیتر بود. سطح منیزیم در دو جنس مرد و زن و در تجویز محلول‌های مختلف دیالیزی نظیر محلول دکستروز 1.5، 2.5 و 4.25 درصد و icodextrin 7.5 درصد اختلاف معنی‌داری نداشت (0.050p).نتیجه‌گیری: بر طبق نتایج مطالعه‌ی ‌حاضر، سطح ‌منیزیم بیماران دیالیز صفاقی در رده‌ی طبیعی قرار داشت و فشارخون، نقش معکوس و معنی‌داری بر سطح ‌منیزیم داشت؛ به طوری که در بیماران با‌ پرفشاری خون، سطح منیزیم پایین‌تر بود.