فراوانی کتو اسیدوز دیابتی و هیپرگلیسمی در موارد جدید دیابت نوع 1 در کودکان بستری در بیمارستان کودکان شهر قزوین طی سال‌های 95-1385

مقدمه: دیابت نوع 1، از شایع‌ترین بیماری‌های متابولیک مزمن در کودکان است. کتواسیدوز دیابتی می‌تواند اولین تظاهر دیابت نوع 1 باشد که با بروز بیماری و مرگ و میر بالایی همراه است. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی فراوانی کتو اسیدوز دیابتی به عنوان اولین تظاهر دیابت نوع 1 بود.روش‌ها: موارد جدید دیابت نوع 1 که در سال‌های 95-1385 در بیمارستان کودکان قزوین بستری شده بودند، از نظر نحوه‌ی بروز بیماری بررسی شدند. اطلاعات ثبت شده در پرونده شامل سن، جنس، مورد جدید بیماری، فصل مراجعه، محل زندگی، سابقه‌ی خانوادگی ابتلا به دیابت نوع 1، نسبت والدین، علت و طول مدت بستری، زمان بهبودی از کتواسیدوز، قند خون و ph اولیه از طریق پرسش‌نامه جمع‌آوری و با نرم‌افزار spss واکاوی شد.یافته‌ها: از 144 مورد بررسی شده، 60.4 درصد دختر بودند. میانگین سن ابتلا 3.23 ± 7.38 سال بود. 84.3 درصد از بیماران برای اولین بار با کتو اسیدوز دیابتی و 15.7 درصد با هیپرگلیسمی مراجعه کردند. از نظر سن بروز بیماری، 24.7 درصد از بیماران زیر 5 سال، 24.6 درصد 7-5 سال و 50.7 درصد 8 سال یا بیشتر داشتند. بیشترین بروز در فصل پاییز (31.6 درصد) بود. 11.9 درصد از بیماران سابقه‌ی خانوادگی دیابت نوع 1 داشتند. میانگین قند خون بیماران 154.38 ± 496.91 میلی‌گرم/دسی‌لیتر بود. از نظر شدت کتو اسیدوز دیابتی، به ترتیب 2.5، 28 و 69.5 درصد از بیماران با کتواسیدوز خفیف، متوسط و شدید بستری شده بودند. میانگین روزهای بستری در موارد کتو اسیدوز 2.21 ± 7.54 روز و در موارد هیپرگلیسمی، 0.91 ± 4.66 روز و تفاوت بین دو گروه معنی‌دار بود ( p<0.001).نتیجه‌گیری: بروز بیشتر کتواسیدوز دیابتی در موارد جدید دیابت، نشان دهنده‌ی عدم آگاهی و تاخیر در تشخیص است.