مقایسه‌ی نتایج و عوارض تعبیه‌ی پورت کت از طریق روش کارگذاری ساب‌کلاوین و کات داون ژوگولار خارجی در کودکان

مقدمه: روش‌های مختلفی برای تعبیه‌ی پورت کت وجود دارد. مطالعه‌ی حاضر، با هدف بررسی بروز عوارض در تعبیه با روش کارگذاری از طریق ورید ساب‌کلاوین و کات‌دان ورید ژوگولار خارجی انجام شد.روش‌ها: مطالعه بر روی 80 بیمار مبتلا به بدخیمی نیازمند تعبیه‌ی پورت کت انجام گردید. در یک گروه، کات‌داون ورید ژوگولار خارجی و در گروه دیگر، از ورید ساب‌کلاوین و با روش seldinger wire برای دسترسی ورید استفاده شد. برای کاشت محفظه‌ی پورت، یک کاویته‌ در بافت زیر جلدی زیر کلاویکل ایجاد شد. سپس، یک تونل بین کاویته و محل ورود کاتتر برای بای‌پس کاتتر ایجاد شد و تیپ کاتتر به محفظه‌ی پورت وصل گردید. تمامی بیماران از نظر عوارض حین عمل نظیر پنوموتوراکس، خونریزی، پارگی شریان، محل نامناسب پورت کت و آمبولی و نیز عوارض دیررس مانند عفونت، ترومبوز، اکسترا وازیشن و پارگی کاتتر و آمبولی ریوی مورد ارزیابی قرار گرفتن.یافته‌ها: عوارض زودرس نظیر پنوموتوراکس (12.5 درصد در مقابل صفر)، هماتوم (15.0 درصد در مقابل 2.5 درصد) در گروه ورید ساب‌کلاوین بیشتر رخ داد (0.050 >p). همچنین، عوارض دیررس مانند عفونت (9 در مقابل 2)، ترومبوز وریدی (7 در مقابل 1)، انسداد کاتتر (8 در مقابل 2) و سلولیت (8 در مقابل 2) در گروه ورید ساب‌کلاوین بیشتر رخ داد (0.050 >p).نتیجه‌گیری: اگر چه مدت زمان تعبیه‌ی پورت کت از طریق کات‌داون ورید ژوگولار خارجی بیشتر است، اما به دلیل کمتر بودن بروز عوارض زودرس و دیررس نسبت به روش کارگذاری ساب‌کلاوین، بهتر است از این روش برای تعبیه‌ی پورت کت استفاده نمود.