دو مورد سالک مزمن و مقاوم به درمان به عنوان تظاهری اولیه از اختلال لنفوپرولیفراتیو زمینه‌ای

مقدمه: سالک (لیشمانیوز جلدی)، یک بیماری انگلی پوستی است که موجب مشکلات جدی بهداشتی-درمانی در بیش از 80 کشور جهان می‌گردد. پیامد بالینی بیماری تحت تاثیر ارتباطی پویا میان انگل لیشمانیا و سیستم ایمنی میزبان می‌باشد. در این مطالعه، دو مورد مبتلا به سالک با سیر بالینی غیر معمول و مقاوم به درمان به عنوان تظاهر اولیه‌ی اختلال لنفوپرولیفراتیو زمینه‌ای گزارش می‌شود.گزارش مورد: بیمار اول آقای 43 ساله با سالک به صورت پلاک اندوره، زخمی در اطراف چشم راست همراه با اکتروپیون با عودهای مکرر و عدم پاسخ به درمان‌های مختلف که در طی چندین نوبت بستری و بررسی‌های بیشتر برای وی تشخیص لوکمی لنفوبلاستیک حاد (acute lymphoblastic leukemia یا all) گذاشته شد. بیمار دوم، آقای 51 ساله با سالک ابتدا به صورت ضایعه‌ی پاپولار و اولسراتیو در ساعد چپ و ظهور ضایعات جدید اولسراتیو و ایندوره روی گونه‌ی راست و گوش چپ، همراه با عودهای مکرر و عدم پاسخ به درمان‌های مختلف که در سیر درمان و ارزیابی‌های بیشتر لوکمی لنفوستیک مزمن (chronic lymphoblastic leukemia یا cll) ظاهر و تشخیص داده شدنتیجه‌گیری: این گزارش موارد، all وcll  را به عنوان علت زمینه‌ای عدم بهبودی کامل ضایعات و عودهای مکرر سالک مطرح می‌کند. توجه به علایم همراه بیمار و معاینه‌ی فیزیکی کامل و اقدامات پیرابالینی لازم در موارد سالک مقاوم به درمان و عود کننده، برای یافتن علل زمینه‌ای ضروری می‌باشد.