اثر پیش‌درمان تمرین هوازی بر برخی از شاخص‌های استرسی ریه در برابر سمیت ناشی از دوکسوروبیسین

مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین تاثیر پیش‌درمان تمرین هوازی بر شاخص‌های استرسی و التهابی (heat shock protein یا hsp70، superoxide dismutase یا sod، malondialdehyde یا mda و creactive protein یا crp) ناشی از القای دوکسوروبیسین در بافت ریه‌ی موش‌های صحرایی نر سالمند بود.روش‌ها: 16 سر موش صحرایی نر به طور تصادفی به دو گروه شاهد (سالمند + دوکسوروبیسین) و مورد (سالمند + دوکسوروبیسین + تمرین) تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت سه هفته با سرعت 17-15 متر/دقیقه و زمان 39-25 دقیقه و پنج جلسه در هفته روی نوار گردان دویدند. آزمودنی‌ها 24 ساعت پس از آخرین جلسه‌ی تمرین، محلول دوکسوروبیسین (20 میلی‌گرم/کیلوگرم) دریافت کردند. 48 ساعت بعد، بافت‌برداری انجام شد. برای تحلیل داده‌ها، از نرم‌افزار spss و آزمون one way anova و آزمون تعقیبی scheffe استفاده شد.یافته‌ها: سه هفته تمرین هوازی فقط موجب افزایش معنی‌دار hsp70 و sod و کاهش معنی‌دار mda بافت ریه‌ی گروه مورد نسبت به گروه شاهد گردید.نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تمرینات ورزشی قبل از درمان با دوکسوروبیسین در سالمندان، به احتمال زیاد تاثیر خود را از طریق تغییرات پروتئین‌های حفاظتی سلول در مهار یا کاهش آسیب‌های اکسایشی ایفا می‌کنند.