بررسی فراوانی تصویربرداری مناسب با استفاده از آزمون تصویربرداری تشدید مغناطیسی (mri) در بیماران سرپایی مراجعه کننده به بیمارستان هاجر (س) شهرکرد در سال 1396

مقدمه: آزمون تصویربرداری تشدید مغناطیسی (magnetic resonance imaging یا mri)، با توجه به ماهیت غیر تهاجمی و کاربرد پرتوهای غیر یونیزان، سهم به سزایی در درخواست‌های تصویربرداری تشخیصی ایفا می‌نماید. هدف از انجام این مطالعه، بررسی استفاده‌ی مناسب آزمون mri در بیمارستان هاجر (س) شهرکرد بر روی بیماران سرپایی مراجعه کننده در سال 1396 بود.روش‌ها: این مطالعه‌، از نوع توصیفی مقطعی بود. جامعه‌ی آماری، شامل 438 بیمار سرپایی با روش نمونه‌گیری تصادفی منظم بود که از بین کل بیماران سرپایی مراجعه کننده برای استفاده از خدمات تصویربرداری mri در سال 1396 انتخاب گردیدند. داده‌های مورد نظر (سن، جنس، نوع آزمون mri، ناحیه‌ی مورد آزمون، تخصص پزشک درخواست کننده، استفاده از ماده‌ی کنتراست‌زا و برایند تشخیصی آزمون)، از طریق چک لیست محقق ساخته از پرونده‌ی بیماران استخراج شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها، با استفاده از روش‌های آماری توصیفی و آزمون 2χ انجام شد.یافته‌ها: میزان بازده آزمون mri در بیماران سرپایی 81.3 درصد برآورد گردید. بیشترین درخواست mri در زنان (64.4 درصد)، در محدوده‌ی سنی 60-41 سال (45.2 درصد) و ناحیه‌ی لومبوساکرال (43.2 درصد) بوده است. تفاوت معنی‌داری بین نواحی مورد آزمون و رده‌ی سنی بیماران (0.001 = p)، فراوانی گزارش تشخیصی و رده‌ی سنی (p<0.001) و تخصص پزشک درخواست کننده و فراوانی گزارش با تشخیص (p<0.001) مشاهده شد. فراوان‌ترین درصد گزارش با تشخیص مربوط به ناحیه‌ی لومبوساکرال (50.0 درصد) بود (p<0.001).نتیجه‌گیری: بازده آزمون mri در بیماران سرپایی در مرکز دانشگاهی شهرکرد مبتنی بر ارایه‌ی تشخیص پزشکی در رده‌ی مناسبی قرار گرفت. بررسی‌های آتی در برگیرنده‌ی مطابقت درخواست آزمون mri با درجات پیشنهاد شده‌ی دستورالعمل‌های پزشکی برای تعیین نرخ توجیه‌پذیری جامع پیشنهاد می‌گردند.