اثر عصاره‌ی آبی ریشه‌ی گیاه گز بر آسیب کبدی ناشی جیره‌ی حاوی فروکتوز و چربی بالا در موش صحرایی

مقدمه: گیاه گز (tamarix dioica) در طب سنتی منطقه‌ی بلوچستان کاربردهای فراوانی دارد. در پژوهش حاضر، اثر عصاره‌ی ریشه‌ی گیاه گز، بر آسیب ناشی از جیره‌ی حاوی فروکتوز و چربی بالا بررسی شد.روش‌ها: 30 سر موش صحرایی به 3 گروه تقسیم شدند. گروه شاهد سالم، جیره‌ی عادی را دریافت کردند. گروه دوم (شاهد منفی) به مدت دو ماه با جیره‌ی حاوی فروکتوز و چربی بالا تغذیه شدند و گروه سوم (گروه مورد)، به مدت دو ماه با جیره‌ی حاوی فروکتوز و چربی بالا تغدیه شدند و سپس، عصاره‌ی ریشه‌ی گز را به صورت خوراکی با دز 200 میلی‌گرم/کیلوگرم، طی یک ماه آخر، دریافت کردند. در پایان، از قلب موش‌ها خون‌گیری شد. پس از آسان‌کشی، قطعات کبد پس از رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین ائوزین، برای تشخیص ضایعات هیستوپاتولوژیک بررسی شدند.یافته‌ها: گلوکز سرم در گروه شاهد منفی، از گروه شاهد سالم بیشتر بود (p<0.001). کلسترول و تری‌گلیسیرید سرم در گروه شاهد منفی، به طور معنی‌داری از گروه شاهد سالم بیشتر بود (p<0.010)، اما high density lipoprotein (hdl) سرم کاهش معنی‌داری داشت. تجویز عصاره‌ی ریشه‌ی گز، گلوکز سرم را به طور معنی‌‌داری نسبت به گروه شاهد منفی کاهش داد (p<0.050). عصاره‌ی ریشه‌ی گز، آنزیم‌های aspartate aminotransferase (ast) و alanine transaminase (alt) را نسبت به گروه شاهد منفی کاهش داد (p<0.010). کلسترول سرم موش‌های گروه مورد، از گروه شاهد منفی کمتر بود (p<0.010). در آسیب‌شناسی کبد، تجمع چربی در سلول‌های کبدی موش‌های گروه مورد از گروه شاهد منفی کمتر بود.نتیجه‌گیری: عصاره‌ی ریشه‌ی گیاه گز، آسیب‌ کبدی ناشی از جیره‌ی حاوی فروکتوز بالا را کاهش می‌دهد.