بررسی مقایسه‌ای تاثیر مرفین به تنهایی و همراه با نالوکسان بر ریخت‌شناسی بیضه در موش صحرایی

مقدمه: مرفین، داروی ضد درد از خانواده‌ی تریاک است که به طور مستقیم بر روی سیستم عصبی مرکزی در راستای کاهش درد اثر می‌کند. نالوکسان، یک آنتاگونیست خالص اپیوئید‌ها می‌باشد که باعث بر طرف شدن اثرات سرکوب تنفسی ناشی از آن‌ها در سیستم عصبی مرکزی می‌شود. این مطالعه، با هدف مقایسه‌ی تاثیر مرفین تنها و مرفین همراه با نالوکسان بر ریخت‌شناسی بیضه و میزان کلسترول و تستوسترون خون موش‌های صحرایی انجام شد.روش‌ها: در این مطالعه‌ی تجربی، 18 سر موش صحرایی نر به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. در گروه شاهد، دارویی تزریق نشد. در گروه دوم، مرفین (5 میلی‌گرم/کیلوگرم) و در گروه سوم، ترکیب مرفین (5 میلی‌گرم/کیلوگرم) و نالوکسان (0.4 میلی‌گرم/کیلوگرم) به صورت زیر جلدی 4 روز در هفته به مدت 7 هفته تزریق شد. یک هفته پس از تزریق، ریخت‌شناسی بافت بیضه و سطح کلسترول و تستوسترون خون سه گروه، تعیین و مقایسه شد.یافته‌ها: در بررسی ریخت‌شناسی، در گروه مرفین افزایش فاصله‌ی بین لوله‌های اسپرم‌ساز و دژنراسیون بعضی از لوله‌های اسپرم‌ساز مشاهده گردید؛ در حالی که گروه‌های مرفین نالوکسان کمتر بود و در گروه شاهد، دیده نشد. سطوح کلسترول و تستوسترون خون اختلاف معنی‌داری بین سه گروه نداشت.نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه‌ی ما نشان داد که استفاده از مرفین باعث ایجاد تغییراتی در ساختمان لوله‌های اسپرم‌ساز در بیضه می‌شود. اما، استفاده از مرفین همراه با نالوکسان تنها موجب تغییراتی در وزن موش‌های صحرایی می‌شود.