مقایسه‌ی روش‌های ثابت‌سازی با نخ محکم و ثابت‌سازی با پیچ در ترمیم آسیب Syndesmosis مچ پا

مقدمه: آسیب syndesmosis مچ پا، از شایع‌ترین آسیب‌های مچ پا می‌باشد. این آسیب دیدگی، منجر به ناتوانی طولانی مدت از انجام فعالیت‌های فیزیکی می‌گردد. روش‌های مختلف جراحی، جهت درمان به کار رفته‌اند که هر یک با محدودیت‌ها، مزایا و معایبی همراه می‌باشند و یافته‌های مطالعات در این زمینه، با یکدیگر متناقض است. از این رو، مطالعه‌ی حاضر، با هدف مقایسه‌ی دو روش ثابت‌سازی نخ محکم (tightrope) و پیچ (tricortical-screw) انجام شد.روش‌ها: مطالعه‌ی کارآزمایی بالینی تصادفی حاضر، بر روی 30 بیمار با آسیب syndesmosis مچ پا در بیمارستان‌های الزهرا (س) و آیت‌اله کاشانی اصفهان در سال‌های 96-1393 انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه tightrope و tricorticalscrew تقسیم شدند. دو گروه در پی‌گیری‌های 6، 12 و 18 ماهه از نظر محدوده‌ی حرکتی، شاخص american orthopedic foot and ankle society (aofas)، زمان لازم برای برگشت به کار و نیاز به جراحی مجدد، مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفتند.یافته‌ها: بیماران دو گروه از نظر سن، جنس و شاخص توده‌ی بدنی (body mass index یا bmi) تفاوت معنی‌داری نداشتند (0.050 < p)، اما مدت ریکاوری و نیاز به جراحی مجدد در گروه tightrope کمتر بود (0.001 > p). در امتیاز aofas نیز گروه tightrope از نظر درد، محدودیت حرکتی، maximum walk و walk surface نسبت به tricorticalscrew برتر بود (0.050 > p)، اما در مورد flexion دورسال و پلانتار، gait، حرکت sagittal، حرکت hind foot و عملکرد دو گروه تفاوتی نداشتند (0.050 < p)..نتیجه‌گیری: طبق یافته‌های این مطالعه، در آسیب syndesmosis مچ پا، استفاده از روش tightrope با نتایج بهتری نسبت به روش tricortical-screw همراه بود