بررسی ارتباط بین تیتر آنتی‌مولرین آنتی‌بادی با شدت بیماری systemic lupus erythematosus در زنان در سن باروری

قدمه: systemic lupus erythematosus (sle)، یک بیماری خود ایمنی شایع می‌باشد که در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع، با بروز عوارض جدی و جبران ناپذیر نظیر نفریت همراه می‌باشد. به همین دلیل، تشخیص زودرس بیماری از اهمیت بالایی برخوردار است. از طرفی، برخی مطالعات نشان داده است بین سطح سرمی هورمون آنتی‌مولرین و شدت فعالیت بیماری sle، ارتباط وجود دارد. از این رو، مطالعه‌ی حاضر با هدف تعیین ارتباط بین تیتر آنتی‌مولرین آنتی‌بادی با شدت و میزان فعالیت بیماری sle به انجام رسید.روش‌ها: در یک مطالعه‌ی مقطعی، 70 زن در دامنه‌ی سنی 35-18 سال مبتلا به sle که در سال 1395 به درمانگاه روماتولوژی بیمارستان الزهرای (س) اصفهان ارجاع شده بودند، انتخاب شدند. شدت فعالیت بیماری sle با معیار sle disease activity index2000 (sledai-2k) و سطح هورمون آنتی‌مولرین در آنان اندازه‌گیری شد و ارتباط بین آن‌ها مورد بررسی قرار گرفت.یافته‌ها: میانگین سطح سرمی هورمون آنتی‌مولرین در بیماران مورد مطالعه، 1.49 ± 1.58 با دامنه‌ی 0.20-7.36 نانوگرم/میلی‌لیتر بود و بر مبنای آن، 11 نفر (15.7 درصد) دارای سطح پایین این هورمون بودند. برابر نتایج به دست آمده، بین سطح هورمون آنتی‌مولرین و شاخص فعالیت بیماری sle، یک همبستگی معکوس و معنی‌دار به میزان 0.46 مشاهده گردید (0.001 > p).نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های این مطالعه، بین سطح هورمون آنتی‌مولرین و شدت فعالیت sle ارتباط معکوسی وجود دارد و به ویژه در زمانی که بیمار تحت پالس‌تراپی با کورتن و سیکلوفسفامید قرار دارد، سطح هورمون آنتی‌مولرین پایین‌تر است و این موضوع، می‌تواند منجر به بروز عوارض جدی در زنان سنین باروری گردد.