بررسی مقایسه‌ای تغییرات ضربان قلب و فشار خون حین و بعد از درمان الکتریکی تشنجی بیماران به دنبال استفاده از دو دز لابتالول

مقدمه: امروزه، الکتروشوک درمانی به عنوان یکی از روش‌های درمانی کارامد در اختلالات روان‌پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرد. با این وجود، هم تحریک اولیه‌ی ایجاد شده توسط electroconvulsive therapy (ect) و هم تشنج ایجاد شده منجر به افزایش تعداد ضربان قلب و فشار خون به شکل قابل توجهی می‌گردد و به حدی می‌رسد که در بیماران با خطر بالا، می‌تواند منجر به ایسکمی و بیماری کرونری گردد. در این مقاله به مقایسه‌ی اثرگذاری دو دز دارویی لابتالول بر روی تغییرات همودینامیک ناشی از الکتروشوک درمانی پرداخته شد.روش‌ها: در این مطالعه‌ی کارآزمایی بالینی تصادفی متقاطع بر روی 36 بیمار، برای دو نوبت درمان ect به صورت تصادفی، در هر بار یک دز لابتالول شامل دزهای 0.2 و 0.4 میلی‌گرم/کیلوگرم استفاده گردید. همچنین، تمام بیماران سوکسینیل کولین 0.5 میلی‌گرم/کیلوگرم و تیوپنتال سدیم با دز 2 میلی‌گرم/کیلوگرم دریافت نمودند. فشار خون، ضربان قلب، میزان اشباع اکسیژن، مدت ریکاوری و زمان ایجاد تنفس خودبه‌خودی پس از ect و عوارض در دو ترکیب درمانی ثبت و مقایسه گردید.یافته‌ها: در دو گروه میانگین فشار خون متوسط، سیستول و دیاستول تفاوت معنی‌داری در مقایسه با هم نداشتند و میزان تهوع و استفراغ به طور معنی‌داری در گروه با دز کم لابتالول نسبت به گروه با دز بالای لابتالول کمتر و این تفاوت معنی‌دار بود (0.020 = p).نتیجه‌گیری: هر دو دز 0.2 و 0.4 میلی‌گرم/کیلوگرم لابتالول، بدون تاثیر بر کیفیت و زمان تشنج، می‌تواند همودینامیک پایداری را طی الکتروشوک درمانی ایجاد نماید، اما از نظر بروز عوارض، دز کم لابتالول مطلوب‌تر است.