بررسی نشانگرهای سنتز و جذب کلسترول در بیماری دیابت نوع 2

مقدمه: دیابت ملیتوس نوع 2، شایع‌ترین شکل دیابت ناشی از اختلال در ترشح انسولین، مقاومت به انسولین و یا هر دو عامل می‌باشد. با توجه به شیوع بالای این بیماری و نقش مولفه‌های مختلف در پیشرفت آن و به منظور درک بهتر برخی از مکانیسم‌های پاتوژنز مسوول پیشرفت دیابت نوع 2، هدف از انجام این پژوهش ارزیابی احتمال تفاوت میزان نشانگر سنتز و جذب کلسترول در بیماری دیابت نوع 2 در مقایسه با افراد سالم بود.روش‌ها: در این مطالعه‌ی مقطعی، 150 مرد 6040 ساله از بین افراد مراجعه‌کننده به مراکز درمانی و مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انتخاب شدند. افراد به گروه شاهد شامل 50 مرد سالم با قند خون ناشتای طبیعی و بدون سابقه‌ی دیابت نوع 2 و 100 بیمار با قند خون ناشتای بیشتر و مساوی 126 میلی‌گرم/دسی‌لیتر و با سابقه‌ی دیابت نوع 2 تقسیم شدند. نمونه‌های سرم و پلاسمای ناشتا با روش‌های معمول آزمایشگاهی و نشانگر‌های جذب و سنتز کلسترول به روش گاز کروماتوگرافی طیف‌سنجی جرمی مورد استفاده قرار گرفت. واکاوی‌ آماری با استفاده از نرم‌افزار spss و آزمون‌های kolmogorovsmirnov، independent t و mannwhitney در سطح معنی‌داری 0.05 > p انجام شد.یافته‌ها: تفاوت‌های معنی‌داری در بیشتر پارامترهای بیوشیمیایی و عوامل تن‌سنجی بین گروه‌های مورد مطالعه وجود داشت. بررسی نسبت غلظت نشانگرهای جذب (بتا سیتوسترول و کمپسترول) و سنتز (لاتوسترول و دسموسترول) به غلظت کلسترول، نشان دهنده‌ی افزایش معنی‌دار غلظت نشانگرهای سنتز و کاهش معنی‌دار غلظت نشانگرهای جذب در گروه مورد نسبت به گروه شاهد بود (0.05 > p).نتیجه‌گیری: در جمعیت ایرانی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2، سنتز کلسترول افزایش و جذب آن کاهش می‌یابد که این یافته‌ها مطابق با داده‌های دیگر جمعیت‌ها می‌باشد و ممکن است بیانگر این موضوع باشد که نشانگرهای سنتز و جذب کلسترول، می‌توانند به عنوان نشانگرهای جانشین به منظور درک بهتر برخی از مکانیسم‌های پاتوژنز مسوول پیشرفت دیابت نوع 2 و عوارض مربوط به آن و نیز کمک به پیش‌گیری و درمان موثرتر عوارض آن در آینده مورد استفاده قرار گیرند.