تعیین دز رسیده به جنین در اسکن ventilation/perfusion ریه با استفاده از شبیه‌سازی مونت‌کارلو

مقدمه: آمبولی ریوی (pulmonary embolism یا pe) یک انسداد در یکی از رگ‌های ریه است و اسکن v/q (ventilation/perfusion scan) به عنوان یکی از روش‌های تشخیصی آن در زنان باردار است که بررسی دز رسیده به جنین و مقایسه‌ی آن با مقادیر توصیه شده، اهمیت فراوانی دارد. هدف از انجام این مطالعه، تعیین دز رسیده به جنین در اسکن v/q با استفاده از شبیه‌سازی مونت‌کارلو بود.روش‌ها: در این روش، از یک فانتوم زن‌ باردار ‌بزرگسال و تمام اندام‌های جابه‌جا‌ شده‌ی بدن او برای انجام شبیه‌سازی استفاده شد. اعضای چشمه برای هر یک از رادیوداروهای مورد استفاده در دو اسکن تهویه و پرفیوژن ریه شامل ریه و مثانه برای رادیوداروهای (xenon)133xe، (krypton) 81kr و آئروسل &l99mtcdtpa (technetiumdiethylenetriaminepentaacetate aerosol) برای اسکن تهویه‌ی ریوی و نیز ریه، مثانه و کبد برای رادیوداروی &99mtcmaa (technetium macroaggregated albumin) برای اسکن پرفیوژن ریه بودند.یافته‌ها: برای در دز تجویزی 200 مگا‌بکرل، مقدار دز رسیده به جنین 1.01 میلی‌گری و بیشینه‌ی دز 1.97 میلی‌گری بود که هر دو بیشتر از حد مجاز (1 میلی‌گری) توصیه شده توسط international commission on radiological protection (icrp) بودند. برای &99mtcdtpa مقدار دز و بیشینه دز رسیده به جنین زیر 1 میلی‌گری بود و برای 133xe و 81mkr مقدار دز رسیده به جنین ناچیز بود.نتیجه‌گیری: با توجه به بالاتر بودن مقدار دز رسیده به جنین برای رادیوداروی 99mtcmaa باید به زن باردار در صورت لزوم اسکن، آگاهی لازم داده‌ شود.