بررسی مقایسه‌ای سطح سرمی ‌crp با حساسیت بالا در بیماران با سندرم حاد کرونر

مقدمه: افزایش روزافزون بیماری‌های قلبی عروقی به ویژه بیماری‌های عروق کرونر باعث گردیده است که مرگ و میر در اثر ابتلا به این بیماری‌ها در اکثر مناطق جهان در صدر ده عامل مرگ و میر قرار گیرد. پیش از این عوامل خطری مانند دیابت ملیتوس، فشار خون، سیگار و هیپرلیپیدمی به عنوان علل اصلی بیماری ایسکمیک قلب شناخته بودند، ولی در بررسی‌های جدید مشخص شد که بسیاری از بیماران هیچ یک از این عوامل خطر را ندارند. در مطالعات جدید عوامل خطر جدید (novel risk factor) معرفی شدند که از جمله‌ی آن‌ها علل التهابی می‌باشند که یکی از مشخص‌ترین آن‌ها افزایش crp با حساسیت بالا (high sensitive creactive protein یا hscrp) می‌باشد.روش‌ها: این مطالعه یک پژوهش توصیفی تحلیلی بود که در بیمارستان دکتر شریعتی اصفهان انجام شد. جامعه‌ی آماری مورد مطالعه شامل تما‌می ‌بیمارانی بود که با علایم سندرم حاد کرونری و با درد تیپیک همراه با تغییرات الکتروکاردیوگرافی و یا افزایش تروپونین مراجعه کرده بودند. افراد واجد شرایطی که حاضر به شرکت در مطالعه بودند، وارد مطالعه شدند. چک لیست مربوط به اطلاعات دموگرافیک، عوامل خطر و وجود انفارکتوس میوکارد تکمیل شد و آزمایش crp برای همه‌ی بیماران انجام گرفت. اطلاعات به دست آمده توسط نرم‌افزار آماری spss نسخه‌ی 17 آنالیز شد.یافته‌ها: در مجموع 80 بیمار مورد بررسی قرار گرفتند که 57 نفر آن‌ها مرد (3/71 درصد) ‌و 23 نفر آن‌ها زن (8/28 درصد) ‌بودند. میانگین سنی کل افراد مورد مطالعه، 6/12 ± 9/56 سال بود. از بین 4 عامل خطر اصلی مورد بررسی، هیپرلیپید‌می ‌بیشترین فراوانی را به خود اختصاص داده بود؛ به طوری که در 32 نفر (40 درصد) بیماران مشاهده شد. افزایش فشار خون با 29 مورد (3/36 درصد)، مصرف سیگار با 24 مورد (30 درصد) و ابتلا به دیابت با 13 مورد (3/16 درصد) در مراتب بعدی، قرار داشتند. میانگین crp در بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد بدون بالا رفتن قطعه‌ی st (nstemi یا nonst elevated myocardial infarction) و با بالا رفتن قطعه‌ی st (stemi) به ترتیب 8/1 ± 61/2 و 91/1 ± 87/4 میلی‌گرم در لیتر بود (05/0 > p). در گروه مبتلایان به stemi هیچ یک از افراد hscrp کمتر از 1 میلی‌گرم در لیتر نداشتند، در حالی که در گروه آنژین صدری ناپایدار این مقدار در 7 نفر (3/23 درصد) و در گروه nstemi در 5 نفر (20 درصد) دیده شد.نتیجه‌گیری: به نظر ‌می‌رسد که هر چه وسعت درگیری عروق کرونر از لحاظ امکان وجود پلاک و درصد تنگی عروق بیشتر باشد، مقدار crp بیشتر افزایش ‌می‌یابد؛ چرا که همان طور که در نتایج تحقیق ما نشان داده شد، در بیماران مبتلا به آنژین ناپایدار مقدار crp کمتر از دو دسته‌ی دیگر بود و ‌می‌دانیم که از لحاظ تئوری در این دسته هنوز مقدار تنگی عروق در حدی نیست که باعث انسداد کامل و ایجاد انفارکتوس شود. همچنین مقادیر crp کمتر از 1 میلی‌گرم در لیتر در سندرم‌های کرونری حاد از فراوانی کمتری برخوردار است و حتی در stemi هیچ یک از مبتلایان، crp کمتر از این مقدار نداشتند. برعکس، مقادیر بیشتر از 3 میلی‌گرم در لیتر این فاکتور، ارزش بیشتری برای پیش‌بینی سندرم‌های کرونری حاد، به خصوص موارد همراه با انفارکتوس دارد.