بررسی مقایسه‌ای طول قدامی- خلفی کره‌ی چشم در بیماران مبتلا به دیابت دچار رتینوپاتی پرولیفراتیو (npdr) و غیر پرولیفراتیو (pdr)

مقدمه: رتینوپاتی دیابتی به دلیل تغییرات ایجاد شده در رگ‌های خونی پرده‌ی شبکیه رخ می‌دهد. آسیب عروق خونی در شبکیه ممکن است باعث نشت مایع یا خون و یا رشد شاخه‌های عروقی شکننده و کلاف مانند شود و باعث تخریب شبکیه گردد؛ در نتیجه تصویری که شبکیه به مغز می‌فرستد، تار می‌شود. نزدیک به نیمی از افراد مبتلا به دیابت، دارای درجاتی از رتینوپاتی دیابتی هستند. اغلب مبتلایان به رتینوپاتی دیابتی، در آغاز تنها مشکلات خفیفی در زمینه‌ی بینایی خود احساس می‌کنند؛ اما این شرایط می‌تواند بدتر شده، بینایی افراد را تهدید کند. این پژوهش با هدف مقایسه‌ی طول قدامی- خلفی کره‌ی چشم در بیماران مبتلا به دیابت دچار رتینوپاتی پرولیفراتیو و غیر پرولیفراتیو انجام شد.روش‌ها: در این مطالعه‌ی مورد شاهدی، از بین بیماران مبتلا به دیابت تیپ ii مراجعه کننده به بیمارستان فیض اصفهان، 130 بیمار که مدت ابتلای به دیابت در آن‌ها حداقل 15 سال بود، انتخاب شدند. ابتدا به وسیله‌ی فلوئورسئین آنژیوگرافی، نوع رتینوپاتی بیماران مشخص شد. سپس 50 بیمار دچار رتینوپاتی پرولیفراتیو (pdr) و 50 بیمار دچار رتینوپاتی غیرپرولیفراتیو (npdr) از بین آنها انتخاب شدند و سپس به وسیله‌ی دستگاه iol master، طول قدامی- خلفی کره‌ی چشم در آن‌ها اندازه گیری و با هم مقایسه شد. اطلاعات مطالعه با استفاده از نرم‌افزار spss به وسیله‌ی آزمون‌های آماری 2χ و student t آنالیز شد.یافته‌ها: میانگین طول قدامی- خلفی کره‌ی چشم در کل بیماران (هر دو چشم) 0.89 ± 23.1 با حداقل 20.51 و حداکثر 27.19 میلی‌متر بود. از نظر آماری تفاوت معنی‌داری بین طول قدامی- خلفی کره‌ی چشم افراد مبتلا به رتینوپاتی پرولیفراتیو (0.82 ± 22.85 میلی‌متر) و غیرپرولیفراتیو(0.89 ± 23.36 میلی‌متر) داشت (0.004 = p).نتیجه‌گیری: میانگین طول قدامی- خلفی کره‌ی چشم در بیماران مبتلا به رتینوپاتی پرولیفراتیو و غیرپرولیفراتیو متفاوت می‌باشد. برخی عوامل و فاکتورهای دیگر مانند بالا بودن فشار کره‌ی چشم، میوپی، فشار خون، کلسترول و ... نیز ممکن است در اندازه‌ی قدامی- خلفی کره‌ی چشم تاثیر داشته باشد که اثر این عوامل نیز بایستی در بررسی‌ها مد نظر قرار گیرد.