فراوانی محل، میکروارگانیسم عامل و نوع مداخله‌ی جراحی در عفونت‌های مفصلی و استخوانی بیماران معتاد تزریقی

مقدمه:عفونت‌های استخوان و مفصل در بین معتادان تزریقی شایع و گه‌گاه کشنده می‌باشد؛ این عفونت‌ها اغلب نیاز به مداخله‌ی جراحی دارند. آگاهی از این عفونت‌ها و فاکتورهای خطر احتمالی آن می‌تواند در تشخیص زودرس، درمان صحیح و پیش‌گیری از این عفونت‌ها کمک کننده باشد.روش‌ها:در یک مطالعه‌ی توصیفی- مقطعی، کلیه‌ی بیماران معتاد تزریقی به مواد مخدر با تشخیص عفونت مفصلی و استخوانی بستری در بخش‌های بیماری‌های عفونی بزرگ‌سالان و ارتوپدی بیمارستان الزهرای (س) اصفهان مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه‌های مورد نیاز به تعداد 33 نفر تعیین شد و اطلاعات جمع آوری شده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: استئومیلیت در 6 نفر (18.2 درصد) و آرتریت چرکی در 27 نفر (81.8 درصد) تشخیص داده شد. شایع‌ترین مواد تزریقی شامل نورجیزک 12 نفر (36.4 درصد)، تمجیزک 7 نفر (21.2 درصد)، کراک 7 نفر (21.2 درصد)، هروئین 1 نفر (0.3 درصد) و مخلوطی از چند ماده‌ی مخدر تزریقی 6 نفر (18.2 درصد) گزارش شد. شایع‌ترین محل عفونت مفصلی، مفصل زانو بود که در 16 نفر (48.5 درصد) یافت شد. شایع‌ترین ارگانیسم عامل، استافیکوکوک طلایی بود. 8 بیمار (24.2 درصد) مورد عمل جراحی قرار گرفتند که 7 مورد شامل آرتریت چرکی و 1 مورد شامل استئومیلیت بود. بقیه‌ی افراد به درمان آنتی‌بیوتیکی پاسخ دادند.نتیجه‌گیری:تشخیص و درمان زود هنگام عفونت استخوانی و مفصلی در بین معتادان تزریقی می‌تواند در جلوگیری از گسترش عفونت و ایجاد دفورمیتی و نیز استفاده از روش‌های جراحی و بستری طولانی مدت و حتی مرگ این بیماران کمک کننده باشد.