اثر آنزیم لاکتاز بر بهبود علایم گوارشی بیماران مبتلا به بیماری عدم تحمل لاکتوز و مقایسه‌ی آن با دارونما

مقدمه: عدم تحمل لاکتوز، بیماری بسیار شایعی در آسیا می‌باشد. درمان با آنزیم لاکتاز خوراکی امکان استفاده‌ی بیماران مبتلا از شیر و لبنیات را فراهم کرده است. شواهد بالینی نشان دهنده‌ی عدم رضایت عده‌ی قابل توجهی از بیماران از بهبود علایم بالینی به دنبال استفاده از اشکال جامد آنزیم لاکتاز است. بر آن شدیم تا اثر آنزیم لاکتاز جامد خوراکی بر بهبود علایم کلینیکی بیماران در شهر اراک را بررسی نماییم.روش‌ها: این مطالعه‌ی تصادفی دو سوکور بر روی 50 بیمار مبتلا به علایم بالینی عدم تحمل لاکتوز انجام شد. متوسط سن بیماران 37.4 سال بود و 44 درصد آنان مرد بودند. هر یک از بیماران در این مطالعه، به مدت یک هفته آنزیم لاکتاز و به دنبال آن به همان مدت دارونما دریافت کرد. اثرات هر دو درمان بر علایم گوارشی بیماران از طریق پرسش‌نامه جمع‌آوری و توسط نرم‌افزار spss آنالیز شد.یافته‌ها: میانگین کاهش نمره‌ی درد شکمی بعد از مصرف آنزیم لاکتاز 2.51 ± 1.56 (0.001 > p) و بعد از مصرف دارونما 0 ± 0.54 (0.001 > p) بود. میانگین کاهش نمره‌ی سر و صدای شکمی بعد از مصرف آنزیم لاکتاز 1.91 ± 1.6 (0.001 > p) و بعد از مصرف دارونما 0.94 ± 0.42 (0.03 = p) بود. میانگین کاهش نمره‌ی نفخ شکم بعد از مصرف آنزیم لاکتاز 1.79 ± 1.62 (0.001 > p) و بعد از مصرف دارونما 0.88 ± 0.56 (0.001 > p) بود. میانگین کاهش اسهال بعد از مصرف آنزیم لاکتاز 3.06 ± 2.7 (0.001 > p) و بعد از مصرف دارونما 0.99 ± 0.54 (0.001 > p). میانگین کاهش نمره‌ی تهوع و استفراغ بعد از مصرف آنزیم لاکتاز 0.89 ± 0.24 (0.63 = p) و بعد از مصرف دارونما 0.19 ± 0.04 (0.15 = p) بود. بعد از مصرف آنزیم لاکتاز، نمره‌ی درد شکم 19 نفر از بیماران، نمره‌ی سر و صدای شکم 12 نفر، نمره‌ی تهوع 3 نفر، نمره‌ی نفخ شکم 17 نفر و نمره‌ی اسهال 7 نفر از بیماران تغییری نکرد.نتیجه‌گیری: قرص‌های آنزیم لاکتاز اثر واضحی در کاهش علایم گوارشی عدم تحمل لاکتوز بیماران نسبت به دارونما داشت. اما میزان پاسخ در بیماران مختلف و حتی بین علایم مختلف گوارشی یک بیمار متفاوت بود.