بررسی علایم عقرب گزیدگی در بدو ورود بیماران به بخش مسمومین

مقدمه: هدف از انجام این مطالعه بررسی عوامل پیش‌گویی کننده‌ی عقرب گزیدگی در بدو ورود بیماران به بخش مسمومین بیمارستان بود.روش‌ها: در یک مطالعه‌ی مقطعی، افرادی که با شرح حالی از عقرب گزیدگی طی سال‌های 88-138 به بیمارستان نور و خور اصفهان مراجعه کرده بودند، بررسی شدند. روش نمونه گیری به صورت آسان بود. پرسش‌نامه‌های از پیش طراحی شده توسط پزشکان مرکز تکمیل گردید.یافته‌ها: اکثر افراد مراجعه کننده مرد بودند و در گروه سنی 20-30 سال قرار داشتند. بیشترین موارد، مربوط به شهر اصفهان و پس از آن نایین بود. بیشترین ناحیه‌ی مورد گزش اندام تحتانی و اکثر موارد گزش توسط عقرب زرد تیره گزارش شده بود. علایم حیاتی تمام بیماران در بدو ورود در محدوده‌ی طبیعی بود. سایر علایم بیماران به ترتیب شیوع شامل agitation، خشکی دهان، dizziness، تشنگی، تعریق، تهوع، restlessness، لرز، استفراغ، abdominal distention و convulsion بود. هیچ مورد شدیدی در طول مدت مطالعه مشاهده نشد و هیچ یک از موارد نیاز به تزریق داروی antivenom نداشتند. بیشترین شکایت و عامل مراجعه‌ی بیمار، درد موضعی و همچنین ترس و نگرانی و عوارض ناشی از آن بود.نتیجه‌گیری: با توجه به عدم تزریق سرم ضد عقرب، به بازنگری و انجام مطالعات کامل‌تر در زمینه‌ی تجویز سرم ضد عقرب و به طور کلی نحوه‌ی اداره‌ی بیمار در درمان عقرب گزیدگی در این نواحی جغرافیایی توصیه می‌شود. آرامش دادن به بیمار و برطرف کردن نگرانی او و تجویز ضد دردهای غیرمخدر، از اقدامات اساسی و اولیه در برخورد با قربانیان عقرب گزیدگی در این منطقه‌ی خاص جغرافیایی می‌باشد.

An Epidemiological Study on Scorpionism in Isfahan Province

<ul><li><div class=abstract><strong>Background:</strong> The Scorpion is an actual public health problem in several parts of the world; because, either incidence, or severity of envenomation is high and managed with difficulty by health services, or of these two reasons at the same time. Although there have been several studies of scorpionism in many parts of the country, this was the first study of this kind in Isfahan.</div></li><li><div class=abstract><strong>Methods: </strong>The aim of this study was to describe the epidemiology and some common clinical symptoms and signs among humans stung by scorpion in the central province of Iran, Isfahan. The study was conducted in the emergency departments of “Noor” and “Khoor” hospitals between 2007 and 2009. All data were collected by physicians in a researchermade questionnaire. Clinical signs and symptoms of all the patients presented to the hospital with a history of scorpion envonomation were recorded.</div></li><li><div class=abstract><strong>Finding:</strong> Of all the patients presented to the emergency department after a scorpion sting during the 1.5 years period of the study, 147 patients achieved inclusion criteria. All the patients received supportive therapy and no severe case was reported; so there was no need for long term hospitalization. There was no need for antivenom according to clinical signs and symptoms. All the patients were discharged home a short time after admission and no sequel was notified.</div></li><li><div class=abstract><strong>Conclusion:</strong> According to this study, scorpionism is not of clinical importance in this geographical region, and the most important achievement is that there was no need of antivenom in managing the patients.</div></li></ul>