تاثیر استفاده از کتامین و ترامادول وریدی حین عمل جراحی بر تهوع و استفراغ بعد از عمل و میزان داروی ضد استفراغ مصرفی در بیماران تحت بیهوشی عمومی

مقدمه: میزان شیوع تهوع و استفراغ بعد از عمل (post operative nausea and vomiting یا ponv) در اعمال جراحی گوناگون و نیز روش‌های مختلف بیهوشی بسیار متفاوت دکر شده است. این عارضه موجب نارضایتی بیماران، تاخیر در ترخیص، بستری بیمارستانی پیش‌بینی نشده و استفاده از داروهای مختلف می‌شود. ما در این مطالعه، تاثیر استفاده از کتامین و ترامادول وریدی حین عمل را بر تهوع و استفراغ بعد از عمل و میزان داروی ضد تهوع مصرفی در ریکاوری و 24 ساعت بعد مقایسه کردیم.روش‌ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور و دارونما- دارو بود که بر روی 150 بیمار زن و مرد 65-18 سال، asa (american society of anesthesiologists) i و ii، کاندید بیهوشی عمومی انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. در گروه نرمال سالین مقدار 2 سی‌سی نرمال سالین، در گروه کتامین مقدار 0.5 میلی‌گرم بر کیلوگرم دارو به صورت وریدی و در گروه ترامادول به میزان 0.3 میلی‌گرم بر کیلوگرم ترامادول وریدی نیم ساعت قبل از اتمام عمل جراحی تزریق شد. تمامی ‌بیماران از جهت تهوع و استفراغ در ریکاوری و 24 ساعت بعد از عمل تحت نظر قرار گرفتند. داده‌ها توسط نرم‌افزار spss نسخه‌ی 16 مورد بررسی قرار گرفت.یافته‌ها: سه گروه از لحاظ ویژگی‌های دموگرافیک و مدت عمل یکسان بودند. میانگین شدت تهوع در ریکاوری در سه گروه کتامین، ترامادول و نرمال سالین به ترتیب 0.31 ± 1.2، 0.78 ± 1.89و 1.25 ± 2.2 بود.نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که کتامین باعث کاهش تهوع و استفراغ بعد از عمل می‌شود. همچنین ترامادول باعث افزایش این عارضه در بعد از عمل نمی‌شود.