تهیه‌ی ژل زیست چسب کیتوزان جهت دارورسانی موضعی لیدوکایین

مقدمه: لیدوکایین داروی بی‌حس‌کننده‌ی موضعی پر مصرفی است و اشکال دارویی متنوعی دارد. هدف از این مطالعه طولانی کردن اثر بی‌حس‌کنندگی این دارو از طریق پوست بود. روش‌ها: ژل‌های لیدوکایین هیدروکلراید در سه وزن مولکولی و غلظت‌های متفاوت کیتوزان تهیه شدند. لیسیتین به عنوان افزاینده‌ی تراوایی استفاده شد. ویسکوزیتی، چسبندگی زیستی، انتشار دارو از غشاهای سنتیک و نفوذ دارو به سد‌های بیولوژیک (پوست موش صحرایی) و اثر ضد درد ژل‌ها مورد مطالعه قرار گرفتند. افزایش غلظت کیتوزان موجب کاهش اثر چسبندگی زیستی شد. یافته‌ها: مطالعه‌ی آزادسازی دارو در ژل‌ها نشان داد که افزایش غلظت و وزن مولکولی کیتوزان باعث افزایش اندازه و گستردگی و همچنین سرعت جریان دارو می‌شود که شاید به علت افزایش نیروهای دافعه بین لیدوکایین و یون‌های مثبت کیتوزان است. سرعت جریان دارو از طریق پوست موش، برای ژل کیتوزان با وزن مولکولی بالا (h3) در مقایسه با ژل استاندارد 3 درصد بیشتر بود. لیدوکایین به صورت موضعی در آزمون فرمالین کف پنجه‌ی موش موثر بود که فعال‌ترین حالت آن بلافاصله پس از استفاده بود. ویژگی ضد درد لیدوکایین در ژل h3 توانست مدت زمان تحریک‌پذیری به درد فرمالین را پوشش دهد. بیشترین پاسخ لیدوکایین به کاهش درد در دوزهای قابل مقایسه‌ی h3 و ژل استاندارد در فاز دوم حدود 52 و 36 درصد بود که به ترتیب با گروه شاهد مقایسه شد. نتیجه‌گیری: پاسخ بیشتر ژل h3 را می‌توان به اثر چسبندگی زیستی پایه‌ی کیتوزان و غلظت‌های بیشتر لیدوکایین در مقایسه با ژل استاندارد نسبت داد.

Development of Bioadhesive Chitosan Gels for Topical Delivery of Lidocaine

<p class=abstract><strong>Background:<em> </em></strong>Lidocaine (LC) is a local anesthetic agent. The aim of this study is the prolonging of the anesthetic effect of this drug for transdermal delivery.<strong> </strong></p><p class=abstract><strong>Methods: </strong>LC hydrochloride gels were prepared with three different molecular weights (MW) and concentrations of chitosan. Lecithin was used as permeation enhancer. Viscosity, bioadhesion, drug release from synthetic membranes, drug permeation through the biological barrier (rat skin) and antinociceptive effect of gels were studied. Increasing the concentration of chitosan caused a decrease in the bioadhesion.</p><p class=abstract><strong>Findings: </strong>Studing drug release in gels showed that increasing the concentration and MW of chitosan caused an increase in the amount, extent, and rate of influx of the drug. This is probably due to the increase in repulsive forces between LC and chitosan cations. The flux of the drug through the rat skin was higher for 3% high MW chitosan gel (H3) compared to the standard gel. LC was effective topically in hind paw formalin assay. It was most active immediately after its administration. The analgesic activity of LC in H3 gel could cover the duration of the formalin nociception. The maximal response of LC in comparable doses of H3 and standard gel was about 52% and 36% analgesia in the second phase, respectively compared to the control group. <em></em></p><p class=abstract><strong>Conclusion: </strong>The higher response of the H3 gel may be attributed to the bioadhesive effect of the chitosan base and the higher concentrations of LC compared to the standard gel.</p>