بررسی اپیدمیولوژیک عوامل خطر استروک در بیماران با اولین حمله‌ی استروک در مقایسه با بیماران با حمله‌ی مجدد و بررسی فراوانی استروک در فصول مختلف

مقدمه: سکته‌ی مغزی سومین علت شایع مرگ در کشورهای توسعه یافته و شایع‌ترین بیماری ناتوان کننده‌ی نورولوژیک است. این مطالعه جهت بررسی اپیدمیولوژیک استروک و عوامل خطر آن در بیماران با اولین حمله و بیماران با حمله‌ی مجدد و همچنین سنجش فراوانی استروک در فصل‌های مختلف سال طراحی شد. روش‌ها: این مطالعه‌ی آینده‌نگر از اول دی سال 1388 تا پایان آذر سال 1389 در دو بیمارستان الزهرا (س) و کاشانی (مراکز ارجاع)، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران انجام شد. 590 بیمار مبتلا به استروک با سن بالاتر از 16 سال که بیماری آن‌ها توسط یک نورولوژیست تایید شده بود، وارد مطالعه شدند. فشار خون بالا، دیابت، اختلالات پروفایل لیپید، سابقه‌ی سکته‌ی قلبی، سابقه‌ی فیبریلاسیون دهلیزی، سابقه‌ی بیماری دریچه‌ای قلبی، مصرف سیگار و اعتیاد، سابقه‌ی بیماری ایسکمیک قلبی، سابقه‌ی استروک قبلی و فصل‌های سال بین بیماران سنجیده شد. یافته‌ها: از بین 590 بیمار 287 (48.6 درصد) زن و 303 (51.4 درصد) مرد بودند. 94 بیمار (15.9 درصد) زیر 50 سال، 89 بیمار (15.1 درصد) بین 59-50 سال، 110 بیمار (18.6 درصد) بین 69-60 سال، 162 بیمار (27.5 درصد) بین 79-70 سال، 124 بیمار (21 درصد) بین 89-80 سال و 11 بیمار (1.9 درصد) مساوی یا بیشتر از 90 سال سن داشتند (0.01 > p). فشار خون، فیبریلاسیون دهلیزی و بیماری‌های دریچه‌ای قلب در بیماران با حمله‌ی مجدد به طور معنی‌داری از بیماران با اولین حمله بیشتر بود ( به ترتیب 0.01 > p، 0.01 > p و 0.02 > p).نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که تفاوتی بین فصول سال در میزان بروز استروک وجود نداشت و فشار خون، فیبریلاسیون دهلیزی و بیماری‌های دریچه‌ای قلب مهم‌ترین عوامل خطر استروک در بیماران با حمله‌ی مجدد در مقایسه با اولین حمله بود.