بررسی کاربرد تشخیصی آنتی‌ژن غشای اپی‌تلیال در افتراق سلول‌های مزوتلیال واکنشی و آدنوکارسینوم متاستاتیک در افوزیون‌های حفرات سروزی

مقدمه: در اغلب موارد تشخیص ماهیت افوزیون‌های سروزی با مورفولوژی معمول سلولی صورت می‌گیرد. اما در برخی موارد همپوشانی بین سلول‌های مزوتلیال واکنشی و آدنوکارسینوم وجود دارد. این مطالعه جهت افتراق سلول‌های مزوتلیال واکنشی از آدنوکارسینوم با استفاده از آنتی‌بادی مونوکلونال آنتی‌ژن غشای اپی‌تلیالی (epithelial membrane antigen یا ema) تدوین گردید.روش‌ها: بلوک‌های پارافینی و اسلایدهای رنگ شده با روش هماتوکسیلین ائوزین مربوط به بلوک سلولی مایعات پلور و پریتوان مربوط به سال‌های 89-1385 از محل بایگانی بخش سیتولوژی بیمارستان الزهرای (س) دانشگاه علوم پزشکی اصفهان استخراج گردید. از 1025 اسلاید بررسی شده جهت تایید یافته‌های تشخیصی، 90 بلوک که 30 مورد آن‌ها آدنوکارسینوم و 60 مورد مزوتلیال واکنشی بودند، جهت رنگ‌آمیزی ایمنوسیتوشیمی انتخاب شدند. واکنش پذیری سلولی، شدت و طرح رنگ واکنش برای ema با آنتی‌هیومن اپی‌تلیال ممران آنتی‌ژن کلون e29 ارزیابی گردید. داده‌ها با نرم‌افزار spss آنالیز شد.یافته‌ها: میانگین سنی افراد مورد بررسی برای گروه مزوتلیال واکنشی و آدنوکارسینوم متاستاتیک به ترتیب 50.28 و 55.16 سال بود. در گروه بدخیم 22 زن (73.33 درصد) و 8 مرد (26.66 درصد) و در گروه واکنشی 16 زن (26.66 درصد) و 44 مرد (73.33 درصد) مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین درصد سلول‌های رنگ‌پذیر برای مارکر ema در آدنوکارسینوم متاستاتیک (7.62 ± 97.5 و برای گروه مزوتلیال واکنشی (30.43 ± 21.6 برآورد گردید (0.001 >p). واکنش پذیری شدید برای ema در گروه آدنوکارسینوم متاستاتیک30 مورد (100 درصد) و گروه مزوتلیال واکنشی 8 مورد (13.33 درصد) بود (0.001 > p).نتیجه‌گیری: رنگ‌آمیزی ایمونوسیتوشیمی برای ema یک ابزار تشخیصی مفید برای افتراق سلول‌های مزوتلیال واکنشی و آدنوکارسینوم متاستاتیک می‌باشد. پیشنهاد می‌شود که علاوه بر واکنش مثبت، طرح و شدت رنگ‌پذیری، با دقت و جزییات بیشتری بررسی شود.