تمایز و بررسی سلول‌ها‌ی‌ دندریتیک مشتق از مونوسیت تحت تاثیر مایع رویی سلول‌ها‌ی‌ اندوتلیال و عوامل بلوغ

مقدمه: سلول‌ها‌ی‌ دندریتیک (dendritic cells یا dc) به طور مداوم از بافت‌های محیطی به مناطق حاوی لنفوسیت‌های t در غده‌های لنفاوی محیطی مهاجرت می‌کنند. بنابراین، dcهای فعال شده سلول‌ها‌ی‌ تخصصی هستند که مدام اطلاعاتی را از بافت‌های محیطی به دست می‌آورند و آن را به غده‌های لنفاوی انتقال می‌دهند. این سلول‌ها‌ در مسیر مهاجرت از خون به داخل بافت‌های محیطی و سپس به داخل غده‌های لنفاوی با سلول‌ها‌ی‌ اندوتلیال و واسطه‌های محلول آن‌ها تماس پیدا می‌کنند. در این تحقیق، اثرات مایع رویی سلول‌ها‌ی‌ اندوتلیال (ecm یا endothelial condition medium) بر روی شاخص‌های فنوتیپی و عملکردی سلول‌ها‌ی‌ دندریتیک مشتق از مونوسیت مورد ارزیابی قرار گرفت. روش‌ها: سلول‌های دندریتیک نابالغ از کشت سلول‌ها‌ی‌ مونوسیت در محیط کشت rpmi حاوی fcs (fetal calf serum)، il-4 (interlukin4) و gm-csf (granulocytemacrophage colonystimulating factor) برای مدت 5 روز به دست آمد. سپس سلول‌های دندریتیک نابالغ همراه با عوامل بلوغ mcm (monocyte conditioned medium)، tnf-α (tumor necrotizing factor alpha) و poly i-c به مدت 48 ساعت، در محیط کشت rpmi و fcs 10 درصد کشت داده شد (گروه شاهد). مایع رویی سلول‌ها‌ی‌ اندوتلیال در روزهای پنجم و در آغاز کشت (روز صفر) به گروه شاهد اضافه شد (تیمارها). بلوغ سلول‌ها‌ی‌ دندریتیک برداشت شده در روز توسط دستگاه فلوسایتومتری، دستگاه بتاکانتر و توسط کیت elisa بررسی شد. یافته‌ها: سلول‌ها‌ی‌ اندوتلیال از طریق واسطه‌های محلول با سلول‌ها‌ی‌ دندریتیک مشتق از مونوسیت ارتباط برقرار کردند. این ارتباط باعث بلوغ سلول‌ها‌ی‌ دندریتیک از طریق افزایش بیان cd83،cd80 و hla-dr و کاهش بیان cd14، کاهش فاگوسیتوز، اقزایش تولید سایتوکاین‌های تحریکی و تحریک لنفوسیت‌های t در مقایسه با عوامل بلوغ به تنهایی شد. نتیجه‌گیری: این داده‌ها نشان داد که سلول‌ها‌ی‌ اندوتلیال ورید ناف که در مسیر مهاجرت سلول‌ها‌ی‌ دندریتیک از بافت‌های محیطی به غده‌های لنفاوی قرار دارند می‌توانند به عنوان تنظیم کننده‌های بالقوه‌ی عملکرد و تمایز سلول‌ها‌ی‌ دندریتیک به حساب آیند.