بررسی ارتباط بین رینیت آلرژیک و میگرن

مقدمه: میگرن و رینیت آلرژیک دو عامل شایع سردرد و درد صورت هستند که واسطه‌های التهابی با عملکرد وازواکتیو در هر دو بیماری نقش مهمی ‌ایفا می‌کنند. هدف از انجام این مطالعه، تعیین فراوانی میگرن در بیماران دچار رینیت آلرژیک بود. روش‌ها: در یک مطالعه‌ی تحلیلی و مورد- شاهدی که از خرداد تا آذر 1389 در بیماران مراجعه کننده به یک کلینیک بیمارستانی دانشگاهی در رشت انجام شد، 46 بیمار مبتلا به رینیت آلرژیک با آزمایش پوستی مثبت در مقایسه با 60 نفر که علایم و نشانه‌های رینیت آلرژیک را نداشتند و آزمایش پوستی آن‌ها منفی بود، مقایسه شدند. در هر دو گروه سابقه‌ی میگرن بر اساس معیار‌هایانجمن بین‌المللی سردردمورد ارزیابی قرار گرفت. آنالیز داده‌ها با آزمون‌های χ2 و exact fisher و با نرم‌افزار spss نسخه‌ی 17 صورت گرفت. یافته‌ها: در گروه مورد 14 مرد و 32 زن با میانگین سنی 8.31 ± 31.17 سال و گروه شاهد 23 مرد و 37 زن با میانگین سنی 12.63 ± 37.58 سال مورد مطالعه قرار گرفتند. شیوع میگرن در گروه مورد و شاهد به ترتیب 37 و 5 درصد بود (0.001 > p). شانس نسبی برای ابتلا به میگرن 11.244 (53.762-2.428ci 95%: ) بود. در افراد جوان‌تر از 30 سال و 30 تا 39 سال بر خلاف افراد بالای 40 سال اختلاف آماری از نظر شیوع میگرن با و بدون اورا (aura) معنی‌دار نبود. نتیجه‌گیری: شیوع میگرن، خاصه نوع بدون اورا در بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک نسبت به افراد بدون رینیت آلرژیک بیشتر بود و این ارتباط با افزایش سن پررنگ‌تر ‌شد.