بررسی نتایج double tibial osteotomy در بیماران مبتلا به ژنوواروم همراه با تیبیاوارا

مقدمه: ژنوواروم در بیمارانی که دارای یک بیماری زمینه‌ای شناخته شده مثل ریکتز یا استئومالاسی هستند یک دفرمیتی پیچیده است. این بیماران علاوه بر دفرمیتی و انحراف در ناحیه‌ی پروگزیمال تیبیا دارای دفرمیتی و انحراف در قسمت میانی و دیستال نیز می‌باشند که می‌تواند باعث عوارض و ناتوانی‌های بارزی در این بیماران گردد. در این مطالعه بیماران در دو سطح پروگزیمال و دیستال استئوتومی بررسی شدند و پارامترهای رادیولوژیک مربوط به اصلاح راستای اندام را پس از استئوتومی در دو سطح، مورد بررسی قرار گرفت.روش‌ها: این یک مطالعه‌ یک کارآزمایی بالینی آینده‌نگر بود. 15 بیمار دارای ژنوواروم همراه با bowing قسمت میانی و دیستال ساق وارد مطالعه شدند. قبل و بعد از عمل (بعد از یونیون) alignment view از بیماران گرفته شد و بهبود پارامترهای رادیولوژیک به دنبال دو سطح استئوتومی بررسی شد.یافته‌ها: میانگین زاویه‌ی تیبیو فمورال قبل از عمل 18.3 درجه و پس از عمل 3.93 درجه بود. میانگین medial proximal tibial angle(mpta) قبل از عمل 79.13 درجه و پس از عمل 89.06 درجه بود. میانگین lateral distal tibial angle (ldta) قبل از عمل 96.40 درجه و پس از عمل 88.73 درجه بود و 73 درصد بیماران (11 اندام) پس از عمل محور مکانیکی طبیعی داشتند. بهبود تمامی زوایا از نظر آماری معنی‌دار بود.نتیجه‌گیری: در بیمارانی که ژنوواروم همراه با دفرمیتی قسمت میانی و دستیال تیبیا دارند امکان اصلاح راستای اندام با یک سطح استئوتومی وجود ندارد. انجام استئوتومی در قسمت پروگزیمال و سوپر مالئولار می‌تواند به طور موثری هم راستای اندام را اصلاح کند و هم orientation joint این بیماران را در وضعیت طبیعی حفظ کند.

Evaluation of Double Tibial Osteotomy Results in Patients with Genu Varum in addition to Tibia Vara

<p class=abstract><strong>Background:</strong> Considering the increasing rate of chronic renal failure in Iran and the high prevalence of depression and anxiety among these patients, the aim of this research was to determine the prevalence of depression, anxiety and psychosis among hemodialysis patients of Nour and Ali Asghar Hospitals in Isfahan, Iran.</p><p class=abstract><strong>Methods: </strong>In this descriptive, analytic crosssectional study, all hemodialysis patients who referred to Nour and Ali Asghar Hospitals were evaluated. The prevalence of depression, anxiety and psychosis was determined using the standard SCL90R questionnaire.</p><p class=abstract><strong>Findings: </strong>A total number of 196 patients (132 male and 64 female) were studied. The overall rate of physiological problems was 69.9%. The prevalence of depression, anxiety and psychosis among hemodialysis patients was 50%, 12.2% and 0%, respectively. The prevalence of physiological problems were higher in patients aged < 25 years and >75 years (P < 0.05). The prevalence of physiological problems in male and female patients was 69.9% and 84.4%, respectively (P < 0.05). There was not a significant relationship between the prevalence of physiological problems and the duration of dialysis. However, there was a significant relationship between the mentioned problems and the frequency of dialysis (per week). <em></em></p><p class=abstract><strong>Conclusion:</strong> Regarding the high prevalence of<strong> </strong>depression and anxiety in our studied population, further studies are recommended to determine the proper methods for early diagnosis and screening of depression and anxiety among hemodialysis patients. In addition, patients need to be educated about the methods of prevention and controlling these disorders.</p>