بررسی عوارض و کارکرد کاتترهای دایمی ‌‌و موقت ورید مرکزی در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه

مقدمه: امروزه به طور چشمگیری استفاده از کاتترهای وریدی موقت و دایمی‌در بیماران با نارسایی کلیه افزایش یافته است و لزوم آشنایی با عوارض و کاربرد کلینیکی و کارایی این وسایل احساس می‌‌شود. هدف از این مطالعه، مقایسه‌ی عوارض و کارایی دو نوع کاتترهای موقت و دایم در موقع استفاده جهت همودیالیز بود.روش‌ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی از سال 1382 تا 1384 بین بیمارانی که جهت همودیالیز نیاز به کاتتر وریدی داشتند، انجام شد. بیماران به صورت تصادفی جهت گذاشتن کاتتر موقت و دایم انتخاب شدند و از نظر عوارض و کارایی کاتتر به مدت 3 ماه پی‌گیری شدند. تجزیه و تحلیل آماری اطلاعات جمع‌آوری شده با آزمون 2χ و با در نظر گرفتن سطح معنی‌داری کمتر از 0.05 انجام شد.یافته‌ها: 114 بیمار با کاتتر وریدی موقت و 129 بیمار با کاتتر وریدی دایم پی‌گیری شدند. بیشترین عارضه در کاتتر وریدی موقت عفونت (15.3 درصد) و خون‌ریزی (5.4 درصد) و در کاتتر دایمی ‌‌عفونت (13.6 درصد) و ترمبوز وریدی (13.6 درصد) بود. میزان ترومبوز وریدی در کاتتر وریدی موقت به طور معنی‌داری کمتر از کاتتر وریدی دایمی‌ بود (0.01 > p). عدم کارکرد کاتتر وریدی موقت 23.4 درصد و در دایم 6.4 درصد گزارش شد (0.001 > p).نتیجه‌گیری: با توجه به کارکرد بهتر و طولانی‌تر کاتترهای دایمی‌ در بیمارانی که شرایط مناسب جهت گذاشتن فیستول شریانی– وریدی و یا گرافت سنتتیک ندارند، می‌توان از این کاتترها به عنوان اولین و بهترین روش دسترسی به عروق مرکزی برای انجام همودیالیز استفاده کرد؛ ولی با توجه به میزان بروز بالای ترومبوز وریدی در کاتتر دایمی، در بیمارانی که امکان استفاده از فیستول شریانی–وریدی وجود دارد، لازم است تا زمان آماده شدن این فیستول از کاتتر‌های موقت استفاده شود.

The Efficacy and Complications of Temporary and Permanent Central Venous Catheters in Patients with Renal Failure

<p class=abstract><strong>Background:</strong><em> </em>Poisoning is an important medical emergency. The purpose of this study was to portray the pattern of poisoning in Isfahan, Iran.</p><p class=abstract><strong>Methods: </strong>This crosssectional study included all patients (n = 402) with acute poisoning who attended the Emergency Department of Noor and AliAsghar hospitals in Isfahan, Iran, during 2008. The variables such as age, sex, residential location, educational level, type and cause of poisoning were reviewed and analyzed.</p><p class=abstract><strong>Findings: </strong>The mean age of the cases was 26.5 ± 11.6 years and 54.7% of the patients were male. The majority of cases (92.8%) lived in urban areas. The main agent of poisoning was drugs and the most frequently involved drug groups were psychological drugs (33.8%). The most overall common route of exposure was ingestion (93.3%). The mortality rate was 2% while 91.3% were admitted due to suicidal attempts. No significant differences were observed in age, sex distribution, poisoning outcome or types between suicidal patients and others. However, the history of psychiatric diseases (P < 0.0001) and addiction (P = 0.02) were significantly more prevalent among suicidal patients.</p><p class=abstract><strong>Conclusion:</strong> Attempted suicide was the most common route of poisoning which necessitates attention to the risk factors and prognostic factors of poisoning.</p>