تاثیر طب فشاری نقاط نیگوآن (pc6) و ژونگوآن (ren12) بر شدت تهوع بیماران بعد از جراحی ترمیم فتق مغبنی

مقدمه: عمل جراحی ترمیم فتق مغبنی (inguinal hernia) دارای عوارضی نظیر تهوع و استفراغ بعد از عمل است. با توجه به عوارض ناخوشایند استفاده از داروهای ضد تهوع و استفراغ و طولانی شدن مدت بستری بیماران، هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر طب فشاری روی نقاط نیگوآن و ژونگوآن بر شدت تهوع بیماران پس از انجام عمل جراحی فتق مغبنی بود. روش‌ها: مطالعه‌ی حاضر، یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده‌ی دو سوکور بود که بر روی 60 بیمار بعد از جراحی ترمیم فتق مغبنی در دو گروه انجام شد. بعد از اتمام عمل جراحی و هوشیاری کامل بیمار، به طور جداگانه در هر یک از گروه‌ها، بر روی نقاط pc6 و ren 12 به مدت 5 دقیقه فشار مناسب اعمال و در زمان‌های 2، 4 و 6 ساعت پس از اعمال طب فشاری، بار دیگر در نقاط پیش‌گفته تکرار گردید. دو ساعت بعد از هر بار اعمال طب فشاری، شدت تهوع با استفاده از مقیاس آنالوگ دیداری تعیین گردید. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه‌ی 20 و با استفاده از آزمون‌های independent t، χ2 و fisher’s exact تجزیه و تحلیل گردید. یافته‌ها: نمرات برای گروه pc6 در حالت‌های بدون تهوع (0.63 ± 16.17)، خفیف (0.49 ± 8.83)، متوسط (0.23 ± 2.97)، شدید (0.11 ± 0.50) و بسیار شدید (0.00 ± 0.00) و برای گروه ren12 به ترتیب 0.80 ± 18.7، 0.64 ± 14.53، 0.42 ± 6.67، 0.37 ± 2.47 و 0.47 ± 0.50 بود. نتیجه‌گیری: در مجموع، استفاده از طب فشاری به ویژه بر روی نقطه‌ی pc6 باعث کاهش شدت تهوع بیماران پس از انجام عمل جراحی فتق مغبنی می‌شود و نسبت به نقطه‌ی ren12 نتایج بهتری دارد.