بررسی وضعیت استرس شغلی و روش‌های مدیریت استرس در پزشکان شاغل در اورژانس بیمارستان‌‌های منتخب شهرستان یزد

مقدمه: استرس در شغل‌هایی مانند پزشکی می‌تواند اثرات مخرب فیزیولوژیکی و روان‌شناختی ایجاد کند. از این رو، هدف از انجام این پژوهش، بررسی و مقایسه‌ی استرس پزشکان اورژانس، شناسایی راه‌کارهای اداره و مدیریت استرس و رتبه‌بندی این راه‌کارها است.روش‌ها: مطالعه‌ی مقطعی حاضر برای 91 نفر از پزشکان اورژانس بیمارستان‌های شهید صدوقی، شهدای کارگر، افشار و شهید رهنمون یزد در سال 1396 انجام گرفت. افراد مورد مطالعه با روش سرشماری و با در نظر گرفتن معیارهای ورود و عدم ورود از پزشکان عمومی، متخصصین طب اورژانس، دستیاران داخلی، جراحی، قلب و طب اورژانس وارد مطالعه شدند. پرسش‌نامه‌ی مورد استفاده در این مطالعه، از تحقیق miguel استخراج شد و بر اساس نظر استادان مربوط، تعداد سوالات آن از 192 سوال به 125 سوال کاهش یافت و پس از بررسی روایی و پایایی، مورد استفاده قرار گرفت.یافته‌ها: بالاترین میانگین استرس در بیمارستان افشار (57.3 ± 325.2) بود و بیمارستان‌های شهید صدوقی (52.8 ± 304.9)، شهید رهنمون (39.0 ± 288.0) و شهدای کارگر (21.6 ± 174.7) در رتبه‌های بعدی قرار گرفتند. همچنین، ابعاد ارتباط با سرپرست (2.29 ± 17.4) و ارتباط با کارکنان (2.6 ± 20.2) کمترین میانگین استرس و شغل پزشکی در کل (2.7 ± 18.2) و شرایط خانواده (2.9 ± 27.1)، بالاترین میانگین استرس مربوط به ابعاد را داشتند. نتایج رتبه‌بندی راه‌کارهای مدیریت استرس نیز نشان داد که پزشکان اورژانس در موقعیت تنش‌زا برای کاهش استرس واکنش‌های منفی از خود نشان می‌دهند.نتیجه‌گیری: پزشکان اورژانس در محیط پراسترسی فعالیت می‌کنند و این موضوع، باعث کاهش کارایی و فرسودگی شغلی آن‌ها می‌شود. از این رو، شناخت ابعاد استرس و راه‌کارهای مدیریت نمودن آن، می‌تواند باعث بهبود شرایط کاری شود.