بررسی اثر محافظتی تلمیزارتان بر آسیب ژنومی ناشی از آرسنیک در محیط برون تن

مقدمه: استفاده از آب‌های آشامیدنی آلوده به آرسنیک، از مهم‌ترین راه‌های مواجهه با آن است و یک عامل خطر مهم برای بروز انواع سرطان‌ها و بیماری‌ها می‌باشد. آرسنیک، از طریق تولید رادیکال‌های فعال و آسیب به dna سبب سرطان‌زایی می‌شود. داروی ضد فشار خون تلمیزارتان، سبب کاهش استرس اکسیداتیو و التهاب می‌شود و دارای اثرات محافظتی در ژنوم سلول‌ها می‌باشد. این تحقیق، اثر محافظتی تلمیزارتان بر آسیب ژنومی آرسنیک را با روش comet بررسی نمود.روش‌ها: ابتدا سلول‌های اندوتلیال ورید بند ناف انسان با غلظت‌های (0.01، 0.1، 1 و 10 میکرومولار) تلمیزارتان به مدت 24 ساعت پیش‌‌درمان شدند و پس ‌از آن، با سدیم متاآرسنیت 1 میکرومولار به مدت 24 ساعت انکوبه شدند. آسیب ژنتیکی و اثرات محافظتی توسط روش comet بررسی شد. ابتدا، مخلوط سوسپانسیون سلولی و آگارز بر روی لام قرار گرفت. سپس، مراحل مختلف روش comet انجام و با اتیدیوم بروماید رنگ‌آمیزی گردید و نمونه‌ها توسط میکروسکوپ فلورسانس ارزیابی شدند. از هر لام، 100 سلول به ‌طور تصادفی انتخاب و پارامترهای آسیب و محافظت بررسی شدند.یافته‌ها: نتایج حاکی از افزایش معنی‌دار (0.001 > p) پارامترهای طول دم (0.46 ± 22.33 پیکسل)، درصد dna در دم (0.78 ± 24.5 درصد) و گشتاور دم (0.24 ± 5.59 پیکسل درصد) در سلول‌های انکوبه شده با آرسنیک در مقایسه با گروه شاهد (به ترتیب 0.19 ± 2.11 پیکسل، 0.48 ± 4.38 درصد و 0.01 ± 0.10 پیکسل درصد) بود. کاهش معنی‌دار (0.001 > p) این پارامترها (به ترتیب 0.15 ± 2.46 پیکسل، 0.95 ± 9.51 درصد و 0.04 ± 0.33 پیکسل درصد) پس از پیش درمانی سلول‌ها با تلمیزارتان ( 10 میکرومولار) و به‌ صورت وابسته به دز در مقایسه با گروه آرسنیک دیده شد.نتیجه‌گیری: تلمیزارتان آسیب dna ناشی از آرسنیک را در محیط برون تن کاسته و دارای پتانسیل کاهش خطر بروز سرطان در افراد در تماس با آرسنیک می‌باشد.