بررسی تاثیر میدازولام و دکسمدتومیدین وریدی قبل از عمل بر پیش‌گیری از اختلالات شناختی بعد از اعمال جراحی کاتاراکت در سالمندان تحت بیهوشی عمومی و مقایسه‌ی آن با گروه شاهد

مقدمه: مطالعه‌ی حاضر با هدف تعیین تاثیر میدازولام و دکسمدتومیدین وریدی قبل از عمل بر پیش‌گیری از اختلالات شناختی بعد از اعمال جراحی کاتاراکت در سالمندان تحت بیهوشی عمومی و مقایسه‌ی آن با گروه شاهد انجام گرفت.روش‌ها: در یک کارآزمایی بالینی، 150 بیمار تحت عمل جراحی phacoemulsification به سه گروه 50 نفره تقسیم شدند و بیماران در هر گروه به ترتیب 0.1 میلی‌گرم/کیلوگرم میدازولام، 1 میکروگرم/کیلوگرم دکسمدتومیدین و در گروه شاهد، با حجم مشابه نرمال‌ سالین در زمان قبل از عمل دریافت نمودند. نمره‌ی اختلالات شناختی آن‌ها با استفاده از معیار mini mental status examination (mmse) در زمان‌های قبل و بعد از عمل، در سه گروه تعیین و مقایسه شد.یافته‌ها: فراوانی اختلال شناختی بیماران در قبل از عمل در سه گروه دریافت کننده‌ی میدازولام، دکسمدتومیدین و دارونما (شاهد) به ترتیب 6 ، 10 و 4 درصد بود (0.47 = p). در 24 ساعت بعد از عمل، در سه گروه پیش‌گفته به ترتیب 14، 12 و 10 درصد دچار اختلال شناختی بودند (0.83 = p). یک هفته بعد از عمل نیز در سه گروه میدازولام، دکسمدتومیدین و شاهد، به ترتیب 8، 12 و 6 درصد دچار اختلال شناختی بودند (0.56 = p).نتیجه‌گیری: استفاده از میدازولام و دکسمدتومیدین در کاهش بروز اختلال شناختی اختلاف معنی‌داری نداشت و احتمال می‌رود بتوان از هر دو دارو در صورتی که ممنوعیت مصرف نداشته باشد، استفاده نمود.