بررسی سطح آگاهی پرتوکاران شاغل در مراکز رادیولوژی شهر اصفهان در مورد سیستم‌های رادیوگرافی دیجیتال

مقدمه: پرتوکاران باید از اصول فیزیکی و قابلیت‌های سیستم‌های رادیوگرافی دیجیتال در کاهش دز و بهبود کیفیت تصویر، آگاهی داشته باشند. هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی میزان آگاهی پرتوکاران شاغل در بیمارستان‌های شهر اصفهان در مورد سیستم‌های رادیوگرافی دیجیتال بود. روش‌ها: این مطالعه به ‌صورت توصیفی- تحلیلی با استفاده از یک پرسش‌نامه‌ی پژوهشگرساخته پایا و روا انجام شد. پرسش‌نامه، شامل سوالاتی درباره‌ی اطلاعات جمعیت‌شناختی (سن، جنس، مدرک تحصیلی، سابقه‌ی کار و محل کار) و سوالاتی مربوط به آگاهی در زمینه‌ی مبانی حفاظت پرتویی و اصول فیزیکی کار با دستگاه‌های رادیوگرافی دیجیتال بود. پرسش‌نامه‌ها در بین 400 نفر از پرتوکاران توزیع گردید. یافته‌ها: نرخ مشارکت پرتوکاران 57.5 درصد بود. میانگین نمره‌ی کسب‌ شده توسط پرتوکاران برای سطح آگاهی کلی 88/11 ± 40.29 از 100 و به تفکیک درباره‌ی اصول فیزیکی و مبانی حفاظتی دستگاه‌های رادیوگرافی دیجیتال به ترتیب 16.88 ± 36.04 و 14/52 ± 44/54 از 100 بود. سطح آگاهی کلی و همچنین، سطح آگاهی در مورد اصول فیزیکی با سن و سابقه‌ی کار پرتوکاران ارتباط معکوس و ضعیفی داشت (0.05 > p). بیش از 77 درصد از پرتوکاران جهت شرکت در دوره‌های آموزشی مربوط به رادیوگرافی دیجیتال اظهار تمایل نمودند. نتیجه‌گیری: سطح آگاهی پرتوکاران در زمینه‌ی اصول فیزیکی و مبانی حفاظتی سیستم‌های رادیولوژی دیجیتال، پایین بود. بنابراین، هم‌زمان با گسترش و به کارگیری سیستم‌های رادیولوژی دیجیتال، باید آموزش‌های لازم به پرتوکاران درباره‌ی این سیستم‌ها ارایه گردد. برگزاری چنین کلاس‌های آموزشی، می‌تواند باعث کاهش دز تابشی به بیماران و کاهش خطرات ناشی از تابش‌های یونیزان گردد.