ترجمه و روان‌سنجی مقیاس سنجش استیگمای درک شده‌ی ناباروری

مقدمه: ناباروری و استیگمای ناشی از آن، یکی از چالش‌های آسیب‌رسان به سلامت باروری است. این مطالعه، با هدف روان‌سنجی مقیاس استیگمای درک شده در زنان نابارور انجام شد. روش‌ها: مطالعه‌ی حاضر، یک پژوهش روش شناختی با طرح توصیفی مقطعی است. مقیاس سنجش استیگمای درک شده‌ی ناباروری با استفاده از روش ترجمه‌ی برگشتی به نسخه‌ی فارسی ترجمه شد. سپس، 200 نفر از زنان مراجعه کننده به مرکز باروری و ناباروری اصفهان و دارای معیارهای ورود به مطالعه با استفاده از نمونه‌گیری در دسترس مورد بررسی قرار گرفتند. اعتبار ساختاری ابزار با روش تحلیل عامل اکتشافی و تاییدی و محاسبه‌ی شاخص‌های نیکویی برازش محاسبه گردید. ثبات درونی و بیرونی پرسش‌نامه به ترتیب با استفاده از ضریب cronbach's alpha و شاخص درون خوشه‌ای بررسی شد. یافته‌ها: روایی سازه‌ی پرسش‌نامه با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی به دست آمد که سه عامل با ارزش ویژه‌ی بیشتر از یک را نشان داد. سه عامل استخراجی، 57.09 درصد از کل واریانس پرسش‌نامه را تبیین کردند. برازش مدل سه عاملی بر اساس شاخص‌های نیکویی برازش در حد مطلوب تایید شد. پایایی مقیاس شامل ضریب cronbach's alpha 0.72 و همبستگی درون خوشه‌ای 0.97 (0.99-0.68 :confidence interval یا ci 95 درصد) تایید گردید. نتیجه‌گیری: ویژگی‌های روان‌سنجی این پرسش‌نامه مناسب بود و این پرسش‌نامه، می‌تواند در پژوهش‌های آتی در افراد نابارور به عنوان یک مقیاس روا و پایا جهت سنجش استیگمای ناباروری مورد استفاده قرار گیرد.