تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی بر گیرنده‌ی کینازی سرین/ترائونین نوع 2 بتا و سطوح پلاسمایی عامل متمایز کننده‌ی رشد 11 و 8 در هایپرتروفی فیزیولوژیک قلب ratهای نر نژاد wistar

مقدمه: تمرینات ورزشی از طریق تغییر غلظت عوامل رشدی و گیرنده‌های آن‌ها می‌تواند بر هایپرتروفی فیزیولوژیک قلب (که برای عملکرد قلب مطلوب است) تاثیر داشته باشد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی بر گیرنده‌ی کینازی سرین/ترائونین نوع 2 بتا (actriib) و سطوح پلاسمایی عامل متمایز کننده‌ی رشد 11 (growth differentiation factor 11 یا gdf11) و عامل متمایز کننده‌ی رشد 8 (gdf8) در هایپرتروفی فیزیولوژیک قلب ratهای نر نژاد wistar بود. روش‌ها: تعداد 14 سر موش صحرایی wistar نر 3 ماهه پس از طی دوره‌ی آشناسازی، به صورت تصادفی به 2 گروه 7تایی شاهد و مورد تقسیم شدند. تمرین مقاومتی شامل هشت هفته و هفته‌ای 5 جلسه صعود از یک نردبان 1 متری بود. gdf11 و gdf8 پلاسما به روش enzyme-linked immunosorbent assay (elisa) و actriib بافت بطن چپ به روش immunohistochemistry (ihc) اندازه‌گیری شد. داده‌‌ها با استفاده از آزمون‌های independent t و mann-whitney تجزیه و تحلیل شدند. 0.050 > p به عنوان سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد. یافته‌ها: مقایسه‌ی بین گروهی، اختلاف معنی‌داری بین گروه‌‌های مورد و شاهد در متغیرهای وزن قلب (0.004 = p)، نسبت وزن قلب به وزن بدن (0.045 = p)، سطوح پلاسمایی gdf11 (0.001 = p) و gdf11/gdf8 (0.015 = p) نشان داد، اما اختلاف معنی‌داری در متغیرهای actriib (0.768 = p) و gdf8 (0.295 = p) مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر، به نظر می‌رسد تمرین‌های مقاومتی با اثرات مطلوب بر عوامل رشدی یک راهبرد مهم در جهت هایپرتروفی فیزیولوژیک قلبی باشد.