بررسی الگوی توزیع چربی کبد با استفاده از روش تصویربرداری تشدید مغناطیسی (mri) در بیماران کبد چرب غیر الکلی

مقدمه: تعیین الگوی توزیع چربی کبد در بیماران کبد چرب غیر الکلی از نقطه نظر تشخیص شدت بیماری حایز اهمیت است. هدف از انجام مطالعه‌ی حاضر، بررسی توزیع فضایی چربی کبد با تکنیک گرادیان اکوی هم‌فاز- غیر هم‌فاز، در بیماران کبد چرب غیر الکلی بود. روش‌ها: این مطالعه‌ی مقطعی، آینده‌نگر پس از تاییدکمیته‌ی اخلاق، با رضایت آگاهانه بر روی 38 داوطلب در بازه‌ی زمانی بیشتر از دو سال انجام شد. معیارهای ورود، شامل بیماران بزرگ‌سالی بود که کبد چرب غیر الکلی در گزارش بیوپسی آنان به تایید رسیده بود. معیارهای خروج، شامل حاملگی، مصرف الکل، فوبیای magnetic resonance imaging (mri)، سابقه‌ی بیماری‌های کبدی و استعمال داروهای کنترل کننده‌ی چربی بین بیوپسی و mri بودند. سکانس تصویربرداری گرادیان اکوی هم‌فاز- غیر هم‌فاز با دستگاه 1.5 تسلا انجام شد. fat fraction سگمنت‌های مختلف کبد محاسبه و با یکدیگر مقایسه شدند. از آمار توصیفی، regression خطی و مجموعه‌ای از آزمون‌های آماری spearman، kruskal-wallis و mann-whitney با در نظر گرفتن سطح معنی‌داری 0.050 > p در نرم‌افزار spss استفاده شد. یافته‌ها: 38 بیمار (شامل 22 مرد و 16 زن) با میانگین سن (10.6 ± 42.4 سال) بررسی شدند. مقدار چربی سگمنت‌های 3-1 (10.22 ± 11.63 درصد)، نواحی سطحی (11.67 ± 19.00 درصد) و عمقی سگمنت‌های 8-4 (12.59 ± 23.01 درصد) و بخش سطحی سگمنت 5 (12.19 ± 20.91 درصد) و کل کبد (11.57 ± 18.44 درصد) محاسبه گردید. ارتباط خطی مستقیم بین مقدار چربی ناحیه‌ی سطحی سگمنت 5، با یافته‌های بیوپسی مشاهده گردید (0.001 = p، 0.86 = 2r). مقدار میانگین چربی سگمنت‌های 3-1، از سایر نواحی آناتومیک کمتر (0.050 > p) و اختلاف مقدار چربی سایر گروه‌ها معنی‌دار نبود (0.050 < p). نتیجه‌گیری: توزیع فضایی چربی کبد در بیماران کبد چرب غیر الکلی، غیر یکنواخت است.