بررسی اثر کرم نانوامولسیونی حاوی اسانس لاواند و عصاره‌ی شیرین بیان بر بهبود زخم پوستی عمیق در موش صحرایی

مقدمه: با وجود ویژگی‌های دارویی بسیار خوب اسانس لاواند و عصاره‌ی شیرین بیان، عواملی مانند واکنش‌های آلرژیک و زیست تخریب‌پذیر بودن، فعالیت آن‌ها به عنوان داروهای درمانی را محدود می‌کند. ساخت نانوامولسیون، راهی برای غلبه بر این محدودیت‌ها می‌باشد. هدف از انجام مطالعه‌ی حاضر، بررسی تاثیر کرم نانوامولسیونی حاوی اسانس لاواند و عصاره‌ی شیرین بیان بر بهبود زخم پوستی عمیق در مدل موش صحرایی بود.روش‌ها: در این مطالعه‌ی تجربی، نانوامولسیون حاوی اسانس لاواند و عصاره‌ی شیرین بیان به روش امولسیون‌سازی خودبه‌خودی ساخته شد. جهت بررسی تاثیر در روند بهبود زخم، روی پوست 85 سر موش صحرایی نر، زخم عمیق ایجاد گردید. برای اندازه‌گیری مساحت سطح زخم در روزهای 2، 5، 7، 10 و 14 بعد از ایجاد زخم از نمونه‌ها عکس‌برداری دیجیتالی انجام شد و به منظور محاسبه، نرم‌افزار image j مورد استفاده قرار گرفت. همچنین، در روزهای 2، 7 و 14 مطالعه، از محل زخم نمونه‌برداری صورت گرفت و میزان بیان ژن‌های transforming growth factor-beta1 (tgf-β1)، type i collagen (col i) و col iii با روش real-time polymerase chain reaction (real-time pcr) اندازه‌گیری شد.یافته‌ها: کرم نانوامولسیونی، مساحت سطح زخم را به طور قابل ملاحظه‌ای سریع‌تر از کرم غیر نانوامولسیونی (0.010 > p) و کرم فنی‌توئین 1 درصد (0.050 > p) کاهش داد. همچنین، داده‌های rt-pcr نشان داد که درمان موضعی زخم‌ها با کرم نانوامولسیونی بیان ژن‌های tgf-β1، col i و col iii را افزایش می‌دهد (0.010 > p).