بررسی عملکرد یک ساله‌ی کلیه در بیماران مزمن کلیوی مبتلا به سندرم متابولیک

مقدمه: شیوع بیماری مزمن کلیوی در سال‌های اخیر افزایش داشته است. بیماری مزمن کلیه، می‌تواند به سمت نارسایی انتهایی کلیه پیش‌روی کند. در این بیماران، بروز سندرم متابولیک و عوارض قلبی- عروقی ناشی از آن بالا می‌باشد. این مطالعه، با هدف مقایسه‌ی عملکرد یک ساله‌ی کلیه‌ی بیماران مزمن کلیوی در بیماران مبتلا و غیر مبتلا به سندرم متابولیک انجام شد. روش‌ها: این مطالعه در شهر اصفهان در سال 1396 در میان بیماران مزمن کلیوی بر روی 50 نفر در گروه سندرم متابولیک و 50 نفر در گروه بدون سندرم متابولیک انجام شد. عملکرد کلیه از طریق اندازه‌گیری نرخ فیلتراسیون گلومرولی (glomerular filtration rate یا gfr) مورد ارزیابی قرار گرفت. بیماران بر اساس فرم جمع‌آوری اطلاعات شامل ویژگی‌های دموگرافیک، معیارهای سندرم متابولیک و سطح کراتینین سرم، هر 3 ماه یک بار و در طول 1 سال پی‌گیری شدند. یافته‌ها: 42 نفر از بیماران زن و 58 نفر مرد بودند. میانگین تغییرات gfr بین دو گروه مبتلا و غیر مبتلا به سندرم متابولیک در طول یک سال اختلاف معنی‌داری با یکدیگر نداشت (0.322 = p). در طول پی‌گیری‌های 3 ماهه، بین تغییرات gfr و فشار خون سیستمیک در بیماران مبتلا به سندرم متابولیک ارتباط معنی‌داری وجود داشت (3 ماه اول: 0.028 = p، 3 ماه دوم: 0.030 = p، 3 ماه سوم: 0.020 = p و 3 ماه چهارم: 0.150 = p). در پایان پی‌گیری یک ساله، بین تغییرات gfr با چاقی شکمی (0.214 = p)، فشار خون دیاستولیک (0.061 = p)، تری‌گلیسیرید (0.409 = p)، high-density lipoprotein (hdl) (0.315 = p) و قند خون ناشتا (0.284 = p) در بیماران مبتلا به سندرم متابولیک ارتباط معنی‌داری وجود نداشت. نتیجه‌گیری: داشتن بیماری سندرم متابولیک، تاثیری بر عملکرد کلیه‌ی بیماران مزمن کلیوی ندارد. پیشنهاد می‌شود در مطالعات بعدی، بیماران در بازه‌ی زمانی طولانی‌تری پی‌گیری شوند.