مقایسه‌ی ابعاد انسجام و انطباق‌پذیری خانوادگی در بین مادران کودکان مبتلا به دیابت نوع 1 و کودکان سالم در شهر اصفهان

مقدمه: دیابت نوع 1 یکی از شایع‌ترین بیماری‌های غدد درون‌ریز کودکان می‌باشد و ابتلا به آن، می‌تواند تاثیرات مختلفی بر عملکردهای روان‌شناختی مادر و خانواده داشته باشد. با توجه به این که هر گونه اختلال روان‌شناختی به خصوص انسجام و انطباق‌پذیری خانوادگی مادران مبتلایان می‌تواند در روند مراقبت این بیماران مشکلاتی ایجاد نماید، هدف از انجام مطالعه‌ی حاضر، مقایسه‌ی دو عامل روان‌شناختی پیش‌گفته در مادران کودکان مبتلا به دیابت نوع 1 و کودکان سالم بود.روش‌ها: در این مطالعه‌ی مورد- شاهدی، مادران کودکان مبتلا به دیابت نوع 1 و کودکان سالم مورد مطالعه قرار گرفتند. ابعاد انسجام و انطباق‌پذیری خانوادگی مادران در دو گروه مورد مطالعه با استفاده از پرسش‌نامه‌ی انسجام وانطباق‌پذیری خانوادگی olson و barnes مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت.یافته‌ها: در این مطالعه، در هر گروه 50 مادر مورد مطالعه قرار گرفتند. میانگین انسجام بی‌قید و بند، انسجام در هم تنیده، انطباق‌پذیری سخت‌گیرانه در گروه مادران کودکان مبتلا به دیابت نسبت به کودکان سالم به طور معنی‌داری بیشتر بود (05/0 > p).نتیجه‌گیری: حضور کودک مبتلا به دیابت در خانواده ممکن است انطباق و انسجام را مخدوش نماید که در نهایت می‌تواند در روند درمان و کنترل بیماری کودکان مبتلا اختلال ایجاد نماید. همچنین، به نظر می‌رسد که تجربه‌ی ابعاد انسجام افراطی در هم تنیده و بی قید و بند و انطباق پذیری سخت گیرانه در بین مادران، شرایط ابتلا به دیابت را در کودکان مستعد بیماری، فراهم می کند.