بررسی علل لوله‌گذاری مجدد داخل تراشه‌ای در بیماران با مسمومیت حاد

مقدمه: لوله‌گذاری داخل تراشه، یکی از اقدامات رایج در بخش مراقبت‌های ویژه به منظور ایجاد یک راه هوایی مطمئن برای بیماران است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی علل لوله‌گذاری مجدد داخل تراشه‌ای در بیماران بستری در واحد مراقبت‌های ویژه‌ی مسمومین بود. روش‌ها: در این مطالعه‌ی مورد- شاهدی، 43 بیمار با نیاز به لوله‌گذاری مجدد داخل تراشه (گروه مورد) و 45 بیمار گروه شاهد با تنها یک بار لوله‌گذاری داخل تراشه از نظر علایم بالینی، پیرابالینی و عاقبت درمانی مورد مقایسه قرار گرفتند. یافته‌ها: بین دو گروه اختلاف معنی‌داری بر اساس علت مصرف دارو یا سم (خودکشی، اتفاقی و یا نامشخص) وجود داشت (0.050 > p). در گروه با لوله‌گذاری مجدد، مسمومیت با مواد مخدر شایع‌تر بود. بیشتر بیماران در گروه نیاز به لوله‌گذاری مجدد داخل تراشه، دچار بهبودی با عوارض (55.8 درصد) شدند، اما بیشتر بیماران در گروه تنها یک بار لوله‌گذاری داخل تراشه بدون عارضه (64.4 درصد) بهبودی یافتند (0.050 > p) و طول مدت بستری در گروه مورد به صورت معنی‌داری بیشتر از شاهد بود (0.004 = p). در بیماران با مسمومیت اتفاقی، احتمال لوله‌گذاری مجدد کمتر بود (0.320 = odds ratio یا or؛ 0.89-0.12: ci 95%؛ 0.020 = p). خروج خود به خودی لوله احتمال لوله‌گذاری مجدد را افزایش داد (8.30 = or؛ 39.67-1.73: ci 95%؛ 0.008 = p). همچنین، احتمال لوله‌گذاری مجدد در صورت خروج خودبه‌خودی بیشتر بود. نتیجه‌گیری: خروج خودبه‌خودی لوله و علت مصرف دارو یا سم، از عوامل پیش‌گویی کننده‌ی لوله‌گذاری مجدد می‌باشند. در مواردی که بیمار نیاز به لوله‌گذاری مجدد داخل تراشه پیدا می‌کند، طول مدت بستری و عوارض بیشتر است.