بررسی ارتباط بین پارامترهای انعقاد خون و معیار کمای glasgow در بیماران با ضربه‌ی مغزی بستری در بخش مراقبت‌های ویژه

مقدمه: آسیب مغزی ناشی از تروما، به عنوان یکی از عوامل اصلی مرگ و میر و ناتوانی به طور شایع با تغییر در پارامترهای انعقاد خون و کواگولوپاتی ارتباط دارد. از این رو، مطالعه‌ی حاضر ‌با هدف بررسی ارتباط بین زمان پروترومبین (prothrombin time یا pt)، زمان نسبی ترومبوپلاستین (partial thromboplastin time یا ptt)، نسبت طبیعی شده‌ی بین‌المللی (international normalized ratio یا inr) و شمارش پلاکت با معیار کمای glasgow (glasgow coma scale یا gcs) در بیماران دچار ضربه‌ی مغزی انجام شد.روش‌ها: در این مطالعه‌ی آینده‌نگر، 120 بیمار مبتلا به ضربه‌ی مغزی بستری شده در بخش مراقبت‌های ویژه‌ی بیمارستان الزهرای (س) اصفهان در سال‌های 96-1395 به صورت تصادفی انتخاب شدند و مورد بررسی قرار گرفتند. میزان pt، ptt، inr و شمارش پلاکت در بدو ورود به بخش مراقبت‌های ویژه و 24 ساعت پس از بستری در این بخش، اندازه‌گیری و با میزان gcs مقایسه شد.یافته‌ها: در بدو ورود به بخش مراقبت‌های ویژه، میزان gcs رابطه‌ی مستقیم و معنی‌داری با شمارش پلاکت (0.010 > p و 0.31+ = r) و همچنین، رابطه‌ی معکوس و معنی‌داری با pt (0.001 = p و 0.29- = r)، ptt (0.010 > p و 0.32- = r) و inr (0.001 = p و 0.29- = r) داشت. به طور مشابه، 24 ساعت پس از بستری در بخش مراقبت‌های ویژه، میزان gcs رابطه‌ی مستقیم و معنی‌داری با شمارش پلاکت و همچنین، رابطه‌ی معکوس و معنی‌داری با pt، ptt و inr نشان داد (0.050 > p).نتیجه‌گیری: معیار gcs با سطح پلاکت خون رابطه‌ی مستقیم و با میزان pt، ptt و inr رابطه‌ی معکوسی دارد و از این رو، می‌توان از این پارامترهای انعقاد خون جهت پیش‌بینی شدت ضربه‌ی مغزی در بیماران با ضربه‌ به سر استفاده نمود