اثرات تمرین ورزشی روی بیان ژن عامل رشد اندوتلیال عروقی و اندوستاتین در بافت قلبی رت‌های مبتلا به دیابت نوع 2

مقدمه:اختلال آنژیوژنز و تشکیل عروق جانبی، یکی از عوارض عمده ی دیابت نوع 2، هنگام ایسکمی در عضلات اسکلتی و قلبی است. هدف از انجام مطالعه ی حاضر، بررسی تغییرات در بیان ژن عامل رشد اندوتلیال عروقی و اندوستاتین در بافت قلبی رت های مبتلا به دیابت نوع 2، به دنبال تمرینات تداومی و تناوبی شدید بود.روش ها:در این مطالعه، 48 سر رت نژاد wistar به طور تصادفی در 4 گروه مساوی، شاهد سالم، شاهد مبتلا به دیابت و گروه های مبتلا به دیابت با تمرین تداومی و تناوبی شدید، تقسیم شدند. القای دیابت نوع 2، از طریق تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین صورت گرفت و تمرینات 5 جلسه در هفته، به مدت 8 هفته انجام شد. بررسی سطوح بیان عامل رشد اندوتلیال عروقی و اندوستاتین از طریق آزمایش reverse transcription-quantitative polymerase chain reaction (rt-qpcr) انجام شد.یافته ها:نتایج حاکی از کاهش معنی دار بیان عامل رشد اندوتلیال عروقی و اندوستاتین در گروه شاهد مبتلا به دیابت نسبت به گروه شاهد سالم بود. در مقایسه با گروه شاهد مبتلا به دیابت، گروه تمرین تداومی و تناوبی شدید در بیان عامل رشد اندوتلیال عروقی و گروه تمرین تداومی در بیان اندوستاتین افزایش معنی داری نشان دادند. نتیجه گیری:هر دو روش تمرینی در افزایش بیان عامل رشد اندوتلیال عروقی و اندوستاتین پس از القای دیابت نوع 2 موثر بودند. از آن جایی که افزایش در نسبت عامل رشد اندوتلیال عروقی به اندوستاتین مشاهده گردید، احتمال می رود افزایش در فعالیت پروآنژیوژنیک در بافت قلب نیز رخ داده باشد، اما تمرین تناوبی شدید در افزایش بیان عامل رشد اندوتلیال عروقی موثرتر بود.