متغیرهای پیش‌بینی کننده‌ی پیامد و عوامل موثر بر پیش‌آگهی درمان جراحی در بیماران مبتلا به شکستگی دو قوزکی

مقدمه: تاکنون مطالعات متعددی در زمینه‌ی بررسی پیامد درمان شکستگی‌های دو قوزکی انجام گرفته است که نتایج آن‌ها متفاوت بوده‌اند. مطالعه‌ی حاضر به بررسی پیامد این شکستگی‌ها در بیماران جراحی شده در اصفهان پرداخت. روش‌ها: در این مطالعه 43 بیمار که از مهر ماه 1388 به دنبال شکستگی دو قوزکی در مراکز آموزشی درمانی شهر اصفهان تحت عمل جراحی قرار گرفتند، بررسی شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسش‌نامه‌ی پیامدهای پا و مچ پا (faos یا foot and ankle outcome score) استفاده ‌شد. بیماران 6 ماه بعد از عمل جراحی نیز با این پرسش‌نامه ارزیابی شدند. میانگین نمره‌ی faos با توجه به سن، جنس، ابتلا به دیابت، آناتومیک بودن جا اندازی و سیگاری بودن فرد بررسی گردید. یافته‌ها: میانگین نمره‌ی faos در مردان و زنان تفاوت معنی‌داری داشت (0.001 > p). میانگین این نمره در بیمارانی که reduction آناتومیک داشتند نیز با افرادی که فاقد آن بودند، تفاوت معنی‌داری داشت (0.001 > p). میانگین این نمره در افراد سیگاری با غیر سیگاری متفاوت نبود (0.39 = p). در افراد مبتلا به دیابت و غیر دیابت نیز نمره‌ی faos تفاوت معنی‌داری داشت (0.002 > p). نتیجه‌گیری: عواملی نظیر جنس، reduction نامناسب و ابتلا به دیابت در وضعیت بهبودی و کیفیت زندگی بیماران تاثیرگذار می‌باشند.

Evaluation of Prognostic Factors in Surgically Treated Patients with Bimalleolar Ankle Fractures

<p class=abstract><strong>Background: </strong>Since nasal respiration is physiologically important, many studies have been conducted to find factors necessitating a change from nasal breathing into oronasal breathing during exercise. The present study tried to understand the role of anterior nasal resistance in this switching.</p><p class=abstract><strong>Methods: </strong>Twelve young, healthy, nonathletic and nonsmoker male volunteers with normal body mass index (BMI) were selected after medical examinations. Following anterior rhinomanometry at rest, the subjects participated in an exercise protocol during which ventilation, workload and oronasal switching point (OSP) were measured. The protocol involved a 25 watt increase in workload per minute until the OSP was reached.</p><p class=abstract><strong>Findings: </strong>There were significant correlations between anterior nasal resistance and OSP, workload, and ventilation difference to OSP ratio (P < 0.05). <em> </em></p><p class=abstract><strong>Conclusion:</strong> Anterior nasal resistance can be considered as an effective factor on OSP occurrence. <br /> In addition, by reducing nasal resistance, one can tolerate longer periods of nasal respiration during exercise. </p>