بررسی عوامل خطر در بیماران مبتلا به hiv تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شیراز

مقدمه: یکی از معضلات کنونی جامعه، عدم اطلاع کافی مردم از رفتارهای پرخطر می‌باشد. در این مطالعه سعی اصلی بر این بود تا با تعیین الگو و شیوع رفتارهای پرخطر در افراد مبتلا به ایدز، بتوان در کنار حمایت و کمک رسانی به برنامه ریزان فن، گام موثری در جهت حل گوشه‌ای از این معضل خانمان‌سوز برداشت. روش‌ها: مطالعه‌ی حاضر یک مطالعه‌ی مقطعی توصیفی- تحلیلی بود که به صورت سرشماری بر روی کلیه‌ی 1461 بیمار مبتلا به ایدز مراجعه کننده به مرکز مشاوره‌ی بیماری‌های دانشگاه علوم پزشکی شیراز بین سال‌های 88-1383 با در اختیار داشتن اطلاعات مربوط به رفتارهای پرخطر آن‌ها، جهت تعیین شیوع این عوامل خطر به عنوان رفتارهای پرخطر در کنار توزیع اطلاعات دموگرافیک و فردی، انجام پذیرفت. همچنین ارتباط عوامل خطر با ابتلای به بیماری ایدز با استفاده از آزمون‌های آماری χ2 و t-test یک نمونه‌ای در سطح معنی‌داری 0.05 به دست آمد. یافته‌ها: در این مطالعه 1260 نفر (86.3 درصد) بیمار مرد و 201 نفر ( 13.7 درصد) بیمار زن بررسی شدند. میانگین سنی بیماران 7.67 ± 41.5 سال بود. از این تعداد 78.9 درصد سابقه‌ی زندان، 75.9 درصد سابقه‌ی اعتیاد تزریقی، 45.1 درصد سابقه‌‌ی تماس جنسی، 32.5 درصد سابقه‌ی خالکوبی خارج از زندان، 24 درصد سابقه‌ی خالکوبی داخل زندان، 30.2 درصد سابقه‌ی استفاده از تیغ مشترک در داخل زندان و 4.6 درصد سابقه‌ی استفاده از تیغ مشترک در خارج از زندان را داشتند. همچنین 63.58 درصد مبتلا به هپاتیت c، 7.04 درصد مبتلا به هپاتیت b، 6.57 درصد سابقه‌ی ابتلا به عفونت‌های آمیزشی و 1.43 درصد مبتلا به بیماری سل بودند. نتیجه‌گیری: با توجه به تمام این توضیحات می‌توان چنین نتیجه گرفت که آموزش روابط جنسی و خطرات اعتیاد تزریقی و مخاطرات حضور در زندان و همچنین آموزش نکات مهم بهداشتی در زمینه‌ی رفتارهای پرخطر به افراد در معرض خطر که به طور عمده جوانان هستند، از طرف نهادهای ذیربط با سیاست‌گذاری‌های صحیح و همکاری‌های بین بخشی، ضروری است.

The Survey of Risk Factors in HIV Positive Patients Covered by Shiraz University of Medical Sciences

<p class=abstract><strong>Background: </strong>Since nasal respiration is physiologically important, many studies have been conducted to find factors necessitating a change from nasal breathing into oronasal breathing during exercise. The present study tried to understand the role of anterior nasal resistance in this switching.</p><p class=abstract><strong>Methods: </strong>Twelve young, healthy, nonathletic and nonsmoker male volunteers with normal body mass index (BMI) were selected after medical examinations. Following anterior rhinomanometry at rest, the subjects participated in an exercise protocol during which ventilation, workload and oronasal switching point (OSP) were measured. The protocol involved a 25 watt increase in workload per minute until the OSP was reached.</p><p class=abstract><strong>Findings: </strong>There were significant correlations between anterior nasal resistance and OSP, workload, and ventilation difference to OSP ratio (P < 0.05). <em> </em></p><p class=abstract><strong>Conclusion:</strong> Anterior nasal resistance can be considered as an effective factor on OSP occurrence. <br /> In addition, by reducing nasal resistance, one can tolerate longer periods of nasal respiration during exercise. </p>