بررسی ارتباط کربوهیدرات رژیم غذایی و سندرم متابولیک

مقدمه: تغییرات سبک زندگی افراد جامعه به خصوص تغییرات رژیم غذایی و کاهش فعالیت‌های فیزیکی باعث افزایش روز افزون سندرم متابولیک گردیده است. نقش رژیم غذایی در اتیولوژی سندرم متابولیک کمتر مورد توجه قرار گرفته است و مطالعات اندکی در این زمینه در کشور انجام شده است. هدف مطالعه‌ی حاضر بررسی ارتباط کربوهیدرات دریافتی رژیم غذایی با بروز سندرم متابولیک بود. روش‌ها: با استفاده از موتور جستجوی pubmed و واژگان کلیدی مانند metabolic syndrome، carbohydrate، carbohydrate score، refine grain و whole grain مقالات با طراحی‌های مقطعی، کارآزمایی بالینی، کوهورت آینده‌نگر انتخاب شدند. یافته‌ها: بر اساس نتایج مطالعات بین دریافت غلات کامل با کاهش اجزای سندرم متابولیک از جمله چاقی شکمی، حساسیت به انسولین و دیس‌لپیدمی ارتباط وجود دارد و مصرف غلات تصفیه شده باعث شیوع بیشتر سندرم متابولیک می‌شود. بین درصد دریافت کربوهیدرات و چربی نسبت به کل انرژی دریافتی و افزایش خطر سندرم متابولیک ارتباط مستقیم دیده می‌شود. نتیجه‌گیری: ارتباط معکوس بین مصرف غلات کامل با سندرم متابولیک در حقیقت بیان‌گر اثرات محافظتی اجزای متشکله‌ی غلات کامل می‌باشد. عدم توجه به میزان و کیفیت کربوهیدرات مصرفی خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن را افزایش می‌دهد. افرادی که درصد بیشتری از انرژی روزانه‌ی خود را کربوهیدرات یا چربی دریافت می‌کنند بیشتر در معرض ابتلا به سندرم متابولیک هستند. می‌توان گفت کاهش بار گلایسمیک در رژیم غذایی و جایگزین کردن غلات کامل، میوه و سبزی و استفاده از منابع گیاهی چربی و پروتئین به جای کربوهیدرات‌های تصفیه شده با بار گلایسمیک بالا به کنترل و کاهش بیماری‌های مزمن از جمله چاقی، سندرم متابولیک، دیابت و بیماری‌های قلبی-عروقی کمک می‌کند.

The Association between Carbohydrate Intake and Metabolic Syndrome

<p class=abstract><strong>Background: </strong>Since nasal respiration is physiologically important, many studies have been conducted to find factors necessitating a change from nasal breathing into oronasal breathing during exercise. The present study tried to understand the role of anterior nasal resistance in this switching.</p><p class=abstract><strong>Methods: </strong>Twelve young, healthy, nonathletic and nonsmoker male volunteers with normal body mass index (BMI) were selected after medical examinations. Following anterior rhinomanometry at rest, the subjects participated in an exercise protocol during which ventilation, workload and oronasal switching point (OSP) were measured. The protocol involved a 25 watt increase in workload per minute until the OSP was reached.</p><p class=abstract><strong>Findings: </strong>There were significant correlations between anterior nasal resistance and OSP, workload, and ventilation difference to OSP ratio (P < 0.05). <em> </em></p><p class=abstract><strong>Conclusion:</strong> Anterior nasal resistance can be considered as an effective factor on OSP occurrence. <br /> In addition, by reducing nasal resistance, one can tolerate longer periods of nasal respiration during exercise. </p>