ارزیابی حساسیت گونه‌های کاندیدا آلبیکنس جدا شده از برفک دهانی مبتلایان به ایدز نسبت به داروی فلوکونازول با استفاده از دو روش مایکرودایلوشن

مقدمه: کاندیدا آلبیکنس مخمری پاتوژن است که باعث عفونت‌های سیستمیک، واژینال و دهانی می‌شود. کاندیدیازیس دهانی با داروهای ضد قارچی تری‌آزولی مانند فلوکونازول درمان می‌شود، اما استفاده بیش از اندازه دارو منجر به پیدایش گونه‌های کاندیدا آلبیکنس مقاوم به فلوکونازول می‌گردد. هدف از این مطالعه، ارزیابی حساسیت ایزوله‌های بالینی کاندیدا آلبیکنس جدا شده از ضایعات دهانی افراد مبتلا به ایدز نسبت به داروی فلوکونازول با دو روش مایکرودایلوشن براث و دیسک دیفیوژن بود.روش‌ها: در این مطالعه 66 گونه کاندیدا آلبیکنس جدا شده از ضایعات دهانی مبتلایان به ایدز بررسی گردید. دو گونه کاندیدا آلبیکنس استاندارد 10231atcc به عنوان شاهد حساس و کاندیدا آلبیکنس استاندارد 76615atcc به عنوان شاهد مقاوم استفاده شد. برای تمام ایزوله‌ها مطابق استاندارد (clsi m27-a3)، حداقل غلظت ممانعت کننده‌ی رشد (mics) پس از 48 ساعت انکوباسیون در 35 درجه‌ی سانتی‌گراد تعیین گردید. روش دیسک دیفیوژن مطابق استاندارد clsi m44-s2 انجام شد. در این روش از دیسک‌های 25 میکروگرمی فلوکونازول و محیط مولر هینتون آگار مکمل شده با گلوکز 2 درصد و متیلن بلو به میزان 0.5 میکروگرم در میلی‌لیتر استفاده و نتایج پس از 24 ساعت انکوباسیون در 35 درجه‌ی سانتی‌گراد قرائت گردید.یافته‌ها: اختلاف معنی‌داری بین روش‌های مایکرودایلوشن براث و دیسک دیفیوژن برای تعیین حساسیت ایزوله‌ها نسبت به داروی فلوکونازول وجود نداشت.نتیجه‌گیری: روش دیسک دیفیوژن برای تعیین حساسیت مخمر‌ها به داروی فلوکونازول ساده، سریع بوده ‌و انجام روش مایکرودایلوشن براث برای تعیین حساسیت ایزوله‌ها به دارو به طور معمول مشکل و وقت‌گیر بوده است.