تاثیر کارنیتین بر دیس‌لیپیدمی‌ و آنمی‌ در بیماران همودیالیزی

مقدمه: فقدان کارنیتین یک مشکل شایع در بیماران تحت همودیالیز است که در ایجاد و پیشرفت دیس‌لیپیدمی، آنمی و کاهش سلامت عمومی این بیماران دخیل است. در این مطالعه اثر مکمل خوراکی ال-کارنیتین بر پروفایل لیپید، آنمی و کیفیت زندگی بیماران تحت همودیالیز بررسی شد.روش‌ها: این کارآزمایی بالینی تصادفی و کنترل شده با پلاسبو بر روی بیماران تحت همودیالیز مداوم و مبتلا به دیس‌لیپیدمی ‌انجام شد. بیماران در گروه مداخله (24 نفر) روزانه 1 گرم ال-کارنیتین را به صورت 500 میلی‌گرم 2 بار در روز و بیماران گروه دارونما (27 نفر) به طور مشابه پلاسبو مصرف کردند. غلظت تری‌گلیسیرید، کلسترول تام، لیپوپروتئین با غلظت بالا (hdl یا high density lipoprotein)، لیپوپروتئین با غلظت پایین (ldl یا low density lipoprotein) و هموگلوبین، دوز دریافتی اریتروپویتین و کیفیت زندگی (پرسش‌نامه‌یsf-36 ) در ابتدای مطالعه، و سپس هفته‌های 8 و 16 اندازه‌گیری شد.یافته‌ها: در پایان مطالعه، غلظت تری‌گلیسرید به طور معنی‌داری کاهش داشت. غلظت hdl و هموگلوبین در گروه کارنیتین به طور معنی‌داری افزایش داشت در حالی که تغییرات معنی‌داری در گروه دارونما دیده نشد. کاهش غلظت کلسترول در گروه کارنیتین معنی‌دار نبود. تغییر معنی‌داری در غلظت ldl در هیچ گروهی دیده نشد. دوز اریتروپویتین در هر دو گروه کارنیتین و دارونما به طور معنی‌داری کاهش داشت. در هیچ یک از دو گروه مورد مطالعه بهبودی در کیفیت زندگی مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: در بیماران تحت همودیالیز مداوم، مکمل خوراکی ال-کارنیتین اثرات مفید قابل توجهی بر پروفایل لیپید دارد. همچنین، مکمل ال-کارنیتین می‌تواند باعث افزایش هموگلوبین و متعاقب آن کاهش دوز مورد نیاز اریتروپویتین شود، با این وجود، اثر قابل توجهی بر کیفیت زندگی بیماران ندارد.

Effects of Carnitine Supplement on Dyslipidemia and Anemia in Hemodialysis Patients

<p class=abstract><strong>Background:</strong><em> </em>Considering the high prevalence of congenital hypothyroidism (CH) in Isfahan and its different etiologies comparing with other countries, the high rate of parental consanguinity and the role of<strong> </strong>DUOX2 gene in transient CH and permanent CH due to dyshormonogenesis, the aim of this research was to investigate the mutations of DUOX2 gene in patients with transient or permanent CH due to dyshormonogenesis.</p><p class=abstract><strong>Methods: </strong>In this descriptive prospective study, patients diagnosed with transient CH and permanent CH due to dyshormonogenesis during CH screening program, were selected. Venous blood sample was obtained to determine the 3 mutations Q36H, R376W, D506N of DUOX2 gene using PCR method by specific primers and complementary methods such as Restriction fragment length polymorphism (RFLP) and Singlestrand conformation polymorphism (SSCP).</p><p class=abstract><strong>Finding: </strong>In this study 25 and 33 CH patients with<strong> </strong>transient CH and permanent CH due to dyshormonogenesis were studied respectively. 30 children studied as control group. We did not find any mutation of the mentioned three mutations of DUOX2 gene. <em> </em></p><p class=abstract><strong>Conclusion:</strong> Considering the findings of current study, it seems that further studies with other methods and also with considering other gene mutations such as pendrin, NIS and thyroglobulin is needed for more accurate conclusion. </p>