بررسی پلی‌مورفیسم کدون شماره‌ی 72 ژن P53 در بیماران مبتلا به سرطان‌های پوست غیر ملانومایی در شهر اصفهان

مقدمه: ژن p53 به عنوان سرکوب کننده‌ی تومور، نقش مهمی ‌در پایداری ژنومیک دارد. g–to-c در کدون 72 از ژن p53 با افزایش خطر ابتلا به سرطان‌های ریه، نازوفارنکس، دهان، پروستات و کورکتال ارتباط دارد و شاید بتوان آن را به عنوان مارکر استعداد ابتلا به سرطان پوست در نظر گرفت. این پژوهش، تاثیر پلی‌مورفیسم ژن p53 بر کارسینومای پوست غیر ملانومایی را بررسی نمود. روش‌ها: این مطالعه‌ی مورد– شاهدی با بررسی 20 نمونه‌ی کارسینوم سلول بازال (basal cell carcinoma یا bcc)، 20 نمونه‌ی کارسینوم سلول سنگفرشی (squamous cell carcinoma یا scc) و20 نمونه‌ی شاهد برای هر مورد در شهر اصفهان انجام شد. ژنوتیپ‌های مختلف کدون 72 از ژن p53، با استفاده‌ از واکنش زنجیره‌ای پلیمراز polymerase chain reaction یا pcr تعیین شد. یافته‌ها: فراوانی ژنوتیپ‌های arg/arg در نمونه‌های bcc 60 درصد و در نمونه‌های سالم 25 درصد بود. تفاوت معنی‌دار آماری بین گروه شاهد و مورد در این گروه ژنوتیپی مشاهده شد (0.048 = p). فراوانی افراد هتروزیگوت arg/pro و همچنین فراوانی ژنوتیپ pro/pro در نمونه‌های سرطانی در مقایسه‌ی با نمونه‌های طبیعی گروه شاهد معنی‌دار نبود. 4.5 = or در افراد bcc نشان می‌دهد که شانس ابتلای به این بیماری در افراد دارای ژنوتیپ arg/arg حدود چهار و نیم برابر افراد سالم است. نتایج آزمون χ2 تفاوت معنی‌داری را بین فراوانی ژنوتیپ‌های مختلف در نمونه‌های scc و سالم نشان نداد. نتیجه‌گیری: پژوهش حاضر نشان می‌دهد که پلی‌مورفیسم کدون 72 از ژن p53 یک عامل ژنتیکی مستعد کننده برای ابتلای به سرطان پوست غیر ملانومایی از نوع bcc در اصفهان است، ولی برای تعیین نقش این پلی‌مورفیسم ژن p53 در رشد سرطان پوست لازم است مطالعات بیشتری صورت پذیرد.

Investigation of P53 Codon 72 Polymorphism in Patients with Nonmelanoma Skin Cancers in Isfahan

<p class=abstract><strong>Background:</strong><em> </em>Notwithstanding the fact that Radial keratotomy (RK) is now a neglected surgical method, patients and ophthalmologists are still dealing with its following complications such as hyperopic shift. This study was sought to assess the results and benefits of Photorefractive keratectomy (PRK) in complicated patients who had RK procedure in their clinical history.</p><p class=abstract><strong>Methods: </strong>This noncontrolled clinical trial was carried out on 20 eyes pertaining to 17 patients with history of RK and presenting with significant refractive problems. All patients undergone Wavefrontguided (WG) PRK with MitomycinC and were followed for at least three months. Uncorrected distance visual acuity (UDVA), Corrected distance visual acuity (CDVA), total aberration, high order (HO) aberration and complications were compared between the status of patients before and after the procedure.</p><p class=abstract><strong>Finding: </strong>UDVA was averagely improved about 3 lines (P < 0.001). After the procedure 100% and 50% of subjects had visual acuity of ≥ 4<em>.</em>10 and ≥ 7.10, respectively, while; such frequencies prior to the procedure were about 55% and 0%, respectively. Moreover, 40% and 100% were at the idealistic refraction status of 1 D and 1.75 D, respectively. None of 20 subjects had decline of CDVA. Total aberrations were significantly decreased (P < 0.001) although changes of HO aberrations did not achieve significance level (P = 0.33) Three subjects manifested corneal opacity following PRK (two with grade II and one with grade I). <em> </em></p><p class=abstract><strong>Conclusion:</strong> WG PRK has benefit in most of the cases and our current experience indicates the value of WG PRK in patients with history of RK. </p>