نگرش پزشکان و بیماران ایرانی در مورد نحوه‌ی بیان حقیقت به بیماران مبتلا به سرطان

مقدمه: در مقوله‌ی ارتباط پزشک و بیمار، حقیقت‌گویی به بیمار از مباحث مهم به شمار می‌رود. از آن‌ جایی که بیان یا کتمان حقیقت علاوه بر مسایل اخلاقی از نظر قانونی نیز ایجاد مشکل می‌کند، شیوه‌ی برخورد صحیح با این موضوع به خصوص در بیماری‌هایی مانند سرطان دارای اهمیت است. هدف این مطالعه، بررسی نگرش پزشکان و بیماران در مورد حقیقت‌گویی به بیمار مبتلا به سرطان بود. روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی بود. 50 پزشک و 150 بیمار وارد مطالعه شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات دو پرسش‌نامه بود. اطلاعات جمع‌آوری شده به وسیله‌ی نرم‌افزار spss نسخه‌ی 16 آنالیز شد. یافته‌ها: 88 درصد از بیماران و 90 درصد از پزشکان موافق حقیقت‌گویی به بیمار مبتلا به سرطان در مرحله‌ی اولیه بودند و 78 درصد از بیماران و 72 درصد از پزشکان موافق بودند که حقیقت به بیمار مبتلا به سرطان پیشرفته نیز گفته شود. اکثر پزشکان و بیماران موافق صراحت در بیان تشخیص، عدم تاثیر شرایط اقتصادی بیمار در بیان حقیقت و بیان حقیقت بلافاصله بعد از تشخیص بودند و بهترین فرد برای گفتن تشخیص سرطان را پزشک می‌دانستند. بهترین مکان از نظر بیماران مطب و از نظر پزشکان مکان ساکت و بدون مزاحمت بود. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده در فرهنگ جامعه‌ی ما نیز با وجود تفاوت نظرات در اجزای حقیقت‌گویی اکثر بیماران و پزشکان نظر موافقی نسبت به لزوم حقیقت‌گویی به بیمار مبتلا به سرطان داشتند، در نتیجه بیان حقیقت به روش صحیح از ضروریات درمان این بیماران است.

Iranian Physicians and Patients Attitude toward Truth Telling of Cancer

<p class=abstract><strong>Background:</strong><em> </em>The aim of this study was to assess the accuracy of shoulder abduction test (SAT), spurling test (ST) and upper limb tension test (ULTT) in diagnosis of acute or chronic cervical radiculopathy (CR) based on an electrodiagnostic reference criterion.</p><p class=abstract><strong>Methods: </strong>Our tests and electromyography were done on 97 patients suffering from arm and neck pain. They were classified according to electrodiagnostic findings. Then diagnostic values of provocative tests were assessed in diagnosis of acute or chronic CR on the basis of reference criterion.</p><p class=abstract><strong>Findings: </strong>SAT and ST were more specific compared to ULTT while ULTT was more sensitive than those two. SAT and ST had a significant accuracy for comparison between acute and chronic CR <br /> (P < 0.05). <em></em></p><p class=abstract><strong>Conclusion:</strong> The ULTT is suitable for screening of CR, but SAT and ST can support diagnosis. The SAT and the ST are good diagnostic tests for comparison between acute and chronic CR.</p>