مقایسه‌ی اثر روش کانولای بینی با جریان بالا با روش فشار مثبت مداوم راه هوایی از طریق بینی در درمان نوزادان مبتلا به سندروم زجر تنفسی

مقدمه: اگر چه ایجاد فشار مثبت مداوم راه هوایی از طریق بینی (nasal continuous positive airway pressure یا ncpap) در درمان نوزادان مبتلا به سندروم زجر تنفسی یک روش غیر تهاجمی‌ و موثر است، اما بعضی عوارض مثل آسیب به تیغه‌ی بینی و عدم تحمل تجهیزات لازم برای برقراری این روش در نوزادان دیده شده است. هدف ما در این مطالعه، ارزیابی تاثیر و ایمنی روش کانولای بینی با جریان بالای گرم و مرطوب (high flow nasal cannula یا hfnc) در مقایسه‌ با فشار مثبت مداوم راه هوایی از طریق بینی در درمان نوزادان نارس با سندروم زجر تنفسی بود. روش‌ها: تعداد 70 نوزاد نارس با سن حاملگی 30 تا 35 هفته مبتلا به سندروم زجر تنفسی در بخش نوزادان بیمارستان شهید بهشتی (از بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان) به صورت تصادفی انتخاب و به 2 گروه تقسیم شدند. گروه اول از بدو تولد فشار مثبت مداوم راه هوایی از طریق بینی دریافت کردند و این روش تا بهبود زجر تنفسی و بر طرف شدن نیاز به اکسیژن ادامه پیدا کرد (گروه ncpap) و گروه دوم برای 24 ساعت اول فشار مثبت مداوم راه هوایی دریافت کردند و سپس تحت روش کانولای بینی با جریان بالای گرم و مرطوب قرار گرفتند تا زمانی که زجر تنفسی و نیاز به اکسیژن بر طرف گردید (گروه hfnc). دو گروه از نظر مرگ و میر و ناخوشی‌هایی مثل آنتروکولیت نکروزان، باز بودن مجرای شریانی، خون‌ریزی داخل بطنی، بیماری مزمن ریه، پنوموتوراکس، خون‌ریزی ریوی، آپنه، سپسیس، طول مدت بستری،‌ زمان لازم برای کامل شدن تغذیه‌ی دهانی و طول مدت نیاز به اکسیژن مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه‌ی 11 با یکدیگر مقایسه گردیدند. مقدار p کمتر از 0.05 از نظر آماری معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: تفاوتی در میزان مرگ و میر، طول مدت بستری، زمان لازم برای بهبود زجر تنفسی، آنتروکولیت نکروزان، خون‌ریزی داخل بطنی، بیماری مزمن ریه، پنوموتوراکس، خون‌ریزی ریه، آپنه، سپسیس، زمان لازم برای تکمیل تغذیه‌ی دهانی بین دو گروه مورد مطالعه، دیده نشد. در طی مطالعه، نوزادان گروه hfnc در معاینه، مخاط بینی طبیعی‌تری داشتند (0.0001 > p). طبق نظر پرستاران به کار بردن روش hfnc از روش فشار ncpap راحت‌تر بود ( 0.0001 > p). نتیجه‌گیری: روش hfnc در درمان نوزادان نارس (با سن حاملگی بیشتر از 30 هفته) مبتلا به سندروم زجر تنفسی، بعد از 24 ساعت از شروع درمان با ncpap به اندازه‌ی‌ روش ncpap به تنهایی موثر است. به علاوه، به کاربردن روش hfnc آسان‌تر از ncpap بوده است و همچنین مخاط بینی نیز آسیب ندیده و به صورت طبیعی حفظ می‌شوند.

HighFlow Nasal Cannula versus Nasal Continuous Positive Airway Pressure in the Management of Respiratory Distress Syndrome

<p class=abstract><strong>Background:</strong><em> </em>The aim of this study was to assess the accuracy of shoulder abduction test (SAT), spurling test (ST) and upper limb tension test (ULTT) in diagnosis of acute or chronic cervical radiculopathy (CR) based on an electrodiagnostic reference criterion.</p><p class=abstract><strong>Methods: </strong>Our tests and electromyography were done on 97 patients suffering from arm and neck pain. They were classified according to electrodiagnostic findings. Then diagnostic values of provocative tests were assessed in diagnosis of acute or chronic CR on the basis of reference criterion.</p><p class=abstract><strong>Findings: </strong>SAT and ST were more specific compared to ULTT while ULTT was more sensitive than those two. SAT and ST had a significant accuracy for comparison between acute and chronic CR <br /> (P < 0.05). <em></em></p><p class=abstract><strong>Conclusion:</strong> The ULTT is suitable for screening of CR, but SAT and ST can support diagnosis. The SAT and the ST are good diagnostic tests for comparison between acute and chronic CR.</p>